We have tried to form this study by determining samples from our compilation texts that we did in Kardzhali before.  The  aim  of  the  study  is  to  discuss  the  phonetic changes which takes an important place in phonetic properties of Kardzhali  Turkish Dialect  that  is  still  used  lively  today  in  special.  We  see  that  Kardzhali Turkish Dialect  has  a  unique place  in  Rumelian  Dialect  and  also  its  phonetic  changes  are notable.  Also,  the  phonetic  changes  in  Kardzhali  Turkish  dialect  show  similarities and differences with other dialects in Anatolia. This subject which goes beyond the scope  of  this  study  can  be  discussed  in  other  studies;  but  we  have  tried  to  bring phonetic  changes  of  Kardzhali Turkish  Dialect  into  light.  We  hope  that  this  study wills  contribute  to  future  studies  and  classifications.  This study is based on the method of text compilation done by sound recording device, converting records into text and analysis of vocabularies determined in the text in terms of Phonetics.

Ege Üniversitesi) Genel dil biliminde neolojizm; teknoloji, endüstri, politika, kültür veya bilimde yeni bir nesneyi veya bir olguyu ifade etmek üzere bir dil topluluğunun tamamı tarafından değilse bile en azından bir kısmı tarafından kullanılan yeni bir ifade (kelime veya cümle) olarak tanımlanmaktadır (Bussman 1996: 794). Berke Vardar yeni sözcük dediği Alm. Neologismus, Fr. néologisme kavramını "yeni oluşturulmuş ya da bir süre unutulduktan sonra yeniden kullanılmaya başlanmış, bir başka dilden ya da bir ağızdan yeni alınmış anlamlı birimlerle yeni bir anlam edinmiş aynı türden birimlere verilen ad" diye açıklamaktadır (Vardar 2007: 223). Kamile İmer ve eş yazarlar tarafından hazırlanan Dilbilim Sözlüğü de bu kavramı "dildeki türetim kurallarına uygun olarak yaratılmış olan yeni birimlerin adı; yeni olma, ya dilde o güne değin bulunmayan bir göstergenin ortaya çıkışını ya da eski bir göstergenin ortaya çıkışını ya da eski bir gösterenle yeni anlamı birleştirmeyi içerir" diye tanımlamıştır (İmer vd. 2011: 270). Günay Karaağaç Dil Bilimi Terimleri Sözlüğü'nde yer verdiği bu kavramı şöyle ele almıştır: yenicilik (neologism): 1. Yeni ve henüz yaygınlık kazanmamış sözleri kullanmak veya mevcut sözleri henüz alışılmamış yeni anlamlarda kullanmak. 2. Bir dilin kendi kök ve eklerinden yararlanarak, o dilin yaşayan veya ölü sözlerindeki yapıya bakarak veya ağız ve lehçelerden söz ve yapı alarak gerçekleştirilen dil kullanımı: basın, yayın, basınç, birikim, dergi, durum, göçmen, işlem, kazı, gezi, konut, sözlük, tapınak, yaratık, yargı, yanıt vb. (Karaağaç 2013: 866) F. S. Safiullina da neolojizmlerin sözlüksel ve bireysel-bağlamsal olarak ikiye ayrılabileceğini belirtir; sözlüksel neolojizmlerin oluşumuna bütün konuşurlar katılmaktadır, bunlarda tek bir yazar gösterilemez ve bu neolojizmler herhangi bir bağlamda kullanılabilir.

Alevi inanç sisteminde dem, dolu gibi isimlerle adlandırılan ve Alevi cemlerinde önemli bir yere olan içki kültü üzerine oluşturulan ritüeller ve inanç pratikleri mevcuttur. Alevi inanç sistemindeki içki kültüne bazı yayınlarda değinilmiştir. Fakat bu yayınlar doğrudan konuya odaklanmadıkları için geneli ortaya koymaktan uzak bir tablo çizmektedir. Mevcut yayınların temel eksikliklerinden biri de görsel unsurlarla desteklenememiş olmasıdır. Bu çalışmada Anadolu ve Balkan coğrafyasında yerleşik Alevi topluluklarında yaşamaya devam eden dem merkezli ritüellerden tespit edilenler farklılıkları ile birlikte analiz edilerek sunulacaktır. Dem kültü merkezli icra edilen ritüellerden biri olan “Dem Geldi Semahları” makalede farklı yörelerden örneklerle görsel unsurlarla desteklenerek analiz edilecektir. Dem Geldi Semahları farklı yerleşim birimlerinde cem ritüeli içerisinde dem hizmeti ile birlikte icra edilen semah ritüellerinden birisidir. Çalışmada Türkiye’nin muhtelif yerleşim birimlerinde yaptığımız alan araştırmalarında kayıt altına aldığımız Dem Geldi Semahları, semahların icra şekilleri, ritüel içerisindeki yeri, icra edilen eserler ve notaları ile mukayeseli bir şekilde verilecektir. Analizlerde, sadece semah merkezli bir bakış açısı ile odaklanılmadan inanç zümresinin içki kültüne bakışı da gerekli yerlerde içki ile ilgili diğer inanç pratiklerine atıflar yapılarak ortaya konulmaya çalışılacaktır.

In the Alevi belief system, there are rituals and belief activities known as dem or dolu formed around the cult of drink which has an important place in the Alevi cems. Some publications have mentioned this cult within the Alevi belief system. However, those publications are far from revealing the overall of this subject because they aren’t focusing directly on the subject. Also, one of the basic lacks of available publications is that they don’t include visual elements. In this paper, determinations from dem based rituals that are continuing to live in the Alevi communities in Anatolia and Balkans, together with differences between them will be analyzed and presented. It will be made an analysis of “Dem Geldi Semahs”, one of the rituals that are dem based practiced, supported with examples from different regions and visual elements. “Dem Geldi Semahs” is one of semah rituals which are performed together with dem service within cem ritual on different locations. In the study, “Dem Geldi Semahs” which we recorded during our fieldwork on the various locations in Turkey, and the forms of semahs performance, its place in the ritual, musical works with notes will be presented comparatively. In the analyses, without just focusing on the semah basic aspect, it will be also presented the view of the belief community on the cult of drink by referring, when it is necessary, to other belief activities related to drink.

Данный учебно-методический комплекс создан на основе многолетнего опыта преподавания турецкого языка в российских вузах к.ф.н. Е.А. Огановой и А.Ю. Коломойцевой и построен на основе неадаптированных рассказов наиболее известных мастеров слова турецкой художественной литературы – различных по жанру и времени создания: начиная от 20-х гг. ХХ века до настоящего времени.
УМК включает в себя основную часть (тексты, комментарии и упражнения), аудиоприложение, содержащее 12 неадаптированных рассказов турецкой литературы, прочитанных носителями турецкого языка в естественном разговорном темпе, ключи, состоящие из двух частей: ответы к упражнениям на перевод с русского на турецкий язык и тексты рассказов, содержащихся в аудиоприложении, а также лингвострановедческого комментария, представляющего собой разъяснение лингвокультурологических реалий, встречающихся в изучаемых текстах.
УМК рассчитан на студентов 2–4 курсов языковых вузов, а также на лиц, изучающих турецкий язык самостоятельно, интересующихся турецким языком и культурой и желающих углубить свои знания.

Edebi metin açısından 'biricik' olmak veya 'özgün' olmak esashr.
Bu biricik veya özgün metin üzerine düşünen de özgün veya biricik bir
metin mi kurmalıdır? Roland Barthes edebiyat incelemesini de metin
üzerine metin, yani bir tür 'üstmetin' olarak düşünüyor. Bu çerçevede
edebiyat incelemesi de estetik bir metindir.

Aruz vezni Türk edebiyatının uzunca bir dönemine damgasını vurmuş önemli bir ahenk unsurudur. Bu
veznin günümüzde daha iyi anlaşılabilmesi ve hatta yeni metinlere uygulanabilmesi amacıyla
hazırlanan elinizdeki kitap, aruz fobisi olanlara ilaç gibi gelecek, aruzla yazılmış şiirlerdeki ahengin
daha görülebilmesini sağlayacaktır. Gereksiz ve işlevsiz bilgilerden arındırılarak sunulan
alıştırmalarda, kişinin aruz veznini kendi kendine geliştirmesi sağlanmış, herkesin aruz vezni ahengine
aşina olması amaçlanmıştır. Verilen bilgiler ve örnekler takip edilerek alıştırmalar yapıldığında, hangi
seviyeden olursa olsun şiirdeki müzikal ahengin peşinde koşanlar umduklarını bulacaklar ve -kim bilir
belki de- aruzla şiir yazma çabası içine gireceklerdir.

ÖZET
        Son yıllarda Türkiye, Dünya Uluslararası Öğrenci Pazarı’nda daha çok pay almaya başlamış, bunun yanı sıra etki alanındaki tarihsel, jeopolitik, ekonomik dinamikleri harekete geçirerek yeni bir pazar oluşturma gayreti içine girmiştir. Onuncu Kalkınma Planı’nda Türkiye’nin yükseköğretimde Dünya Pazarı’ndaki payının 2018 yılında yüzde 1,5 olması hedeflenmektedir, bu da yaklaşık çeyrek milyon öğrenciye karşılık gelmektedir. Kalkınma planı doğrultusunda oluşturulan uluslararası öğrenci stratejisi bir çok boyutuyla ele alınıp işlenmesine karşın Yabancılara Türkçe Öğretimi konusu tanıtım, barınma, denklik, ücret vb. konulara göre daha az ele alınmaktadır. Uluslararası öğrenci politikasının başarılı olması için Yabancılara Türkçe Öğretimi’nin büyük bir önem taşıdığı gerçeği kimse tarafından yadsınamaz. Üstelik uluslararası öğrencilerden umulan yararın ve beklenen katma değerin onların Türkçe düzeyleriyle ya da başka bir deyişle Yabancılara Türkçe Öğretimi’nin başarısıyla doğru orantıda olacağını göz önünde bulundurmamız yararlı olacaktır.
        Çalışmamız Türkçe eğitim yapan yükseköğretim kurumlarına giden yabancı öğrencilerin Türkçe algılarını betimlemeye yöneliktir. Uluslararası öğrencilere ve bu konudaki çalışmalara değinilmiş, nitel araştırma yöntemleri doğrultusunda dört temel dil becerisi çerçevesinde Türkçe’ye yönelik algılar ortaya konmaya çalışılmıştır. Çalışmada bu amaçla öğrencilerle görüşmeler yapılmış, bunlar kaydedilmiş ve çözümlenmiştir.
Anahtar Sözcükler: Uluslararası öğrenciler, Yabancı dil olarak Türkçe

PERCEPTIONS TOWARDS TURKISH LANGUAGE: INTERNATIONAL STUDENTS WHO STUDY TURKISH AS A FOREIGN LANGUAGE AND STUDENTS AT TURKISH-MEDIUM UNIVERSITIES

ABSTRACT
Turkey has become more active in the International Student Market and also has been attempting to create a new market by activating historical, geopolitical, economic dynamics recently. Turkey’s share in Higher Education World Market is aimed to reach %1,5 by 2018 in the Tenth Development Plan. Although the issue of international students is considered in many aspects, teaching Turkish as a foreign language has been approached poorly. It is an undeniable fact that teaching Turkish to foreign students is of great importance in order to maintain a satisfactory international student policy.
In this study, it is aimed to explore the perceptions of international students at Turkish-medium universities towards Turkish regarding four basic language skills via qualitative research methods. In accordance with this purpose, interviews with students have
Key words : International students, Turkish as a foreign language

Binomials are the word groups that are seen in the vocabulary of the Turkic since old times. Especially Old Uighur Turkic is rich in this respect. Among the modern Turkic languages, Tuvan has interesting characteristics in terms of binomial vocabulary. In this study, the term “ikileme” in Turkish, which is commonly used to name these expressions, and its scope have been discussed, and then the semantic features of the binomials are analysed in the case of Tuvan. Binomials in Turkic have been studied from various perspectives in several studies. However, it remains up-to-date with its various aspects starting from the terminology. In the studies on this topic in Turkey, the terms ikileme, ikizleme, yineleme, tekrar, hendiadyoin, koshma etc. are used to mark these expressions. Among them, the term ikileme is widely used and accepted. When we look at the definition of this word in the dictionaries, it is seen that the word is intertwined with the concept of “repetition”. But binomials stand as a different linguistic phenomenon than repetition/reduplication. In addition, it is seen that there is no coordination in the terms in the publications in Turkey with the terms in the international literature. Hendiadyoin and reduplication are mostly used terms in this context. These terms also represent different linguistic phenomenons than binomials. In the second and third section of our study, the terms used in the field and their scopes have been discussed comparatively and in conclusion, it is suggested that to name these expressions as “ikili sozler” in Turkish for the equivalent of the term binomials/binomial expressions. Binomials, in general, can be defined as phrases formed by two coordinated words in the same word class that come together with semantic relations. Then, on this theoretical ground, the semantic features of the binomials have been examined in the case of Tuvan. Since the words compose binomial structures combine with each other by some semantic relations, in this study, semantic features of the binomals have been analysed. We compiled the material in our study from the headwords in Tuvan dictionaries. Based on our material, we have classified these expressions semantically. According to this, meronymy, relating to the same conceptual field, synonymy and antonymy are determined as the major topics. When we look at the whole of these expressions, it is seen that the need to express a whole or concept together comes to the fore. Binomial expressions also show characteristic features in terms of both intralingual developments and relations with other languages or dialects. In this context, to mention to lexical and etymological features of the words create binomial structure stands as another side of the problem. For this reason, we mentioned the lexical and etymological characteristics of the binomials in the 4th part of our study. Considering their origins, it is seen that Mongolic borrowings are mostly found in the binomials in Tuvan. In terms of lexical features, as can be seen in other areas of the Turkic, some binomials in Tuvan can contain words that are not used alone. These may be words borrowed from other dialects or languages. Mongolic borrowings are mostly seen in this kind of binomials too.
Keywords: Turkic, Tuvan, binomaials, binomial expressions, hendiadyoin, reduplication

Öz: İkilemeler/ikili sözler, Türk dilinin söz varlığında eski devirlerden beri görülen söz öbekleridir. Özellikle Eski Uygur Türkçesi bu açıdan zenginlik taşır. Çağdaş Türk lehçelerinden de Tuva Türkçesi bu söz varlığı ögeleri bakımından dikkat çekici özellikler gösterir. Bu araştırmada “ikileme” terimi ve kapsamı tartışılmış; Tuva Türkçesi örneğinde ikilemelerin/ikili sözlerin semantik özellikleri incelenmiştir. “İkilemeler” şimdiye kadar çeşitli açılardan pek çok çalışmaya konu edilmiştir. Bununla birlikte, terim sorunundan başlayarak konunun üzerinde durulması gereken yönleri bulunmaktadır. Türkiye’de bu konuda yapılmış çalışmalarda söz konusu yapıların ikileme, ikizleme, yineleme, tekrar, hendiadyoin, koşma gibi terimlerle işaretlendikleri görülmektedir. Bunlardan ikileme, en yaygınlaşmış ve genel kabul görmüş olan terimdir. İkileme sözcüğünün sözlüklerdeki tanımına bakıldığında, konunun “tekrar” kavramıyla iç içe geçmiş olduğu anlaşılmaktadır. Ancak, çeşitli anlam ilişkileriyle bir araya gelen eş görevli iki sözcüğün oluşturduğu söz öbekleri, tekrardan ayrı bir dil olgusuna işaret etmektedir. Ayrıca, Türkiye’de yapılan yayınlarda, bu yapıların uluslararası literatürdeki karşılığı için kullanılan terimlerde de tam bir örtüşme olmadığı görülmektedir. Bu bağlamda en çok kullanılan terimler hendiadyoin ve reduplication terimleridir. Ancak söz konusu terimler,esasında bu yapılardan ayrı dil olgularını ifade etmektedir. İncelememizin ikinci ve üçüncü bölümlerinde, alanda kullanılan terimlerin ve bunların kapsamlarının tartışması yapılmış; söz konusu yapıların ikili sözler (binomials/binomial expressions) olarak adlandırılması tercih edilmiştir. İkili sözler, genel olarak, çeşitli anlam ilişkileriyle bir araya gelen aynı türden ve eş görevli iki sözcüğün oluşturduğu söz öbekleri şeklinde tanımlanabilir. Ardından, bu teorik zeminde Tuva Tükçesi örneğinde ikili sözlerin semantik özellikleri incelenmiştir. İkili sözleri oluşturan sözcükler, çeşitli anlam ilişkileriyle bir araya gelmektedir. Bu nedenle incelemede ikili sözlerin semantik özellikleri üzerinde durulmuştur. İnceleme materyali, Tuva Türkçesine ait sözlüklerde madde başı olan sözler arasından derlenmiş; oluşturulan örneklem esasında bu sözler ayrıntılı bir semantik sınıflandırmaya tabi tutulmuştur. Buna göre; parça-bütün ilişkisi, aynı kavram ya da anlam alanına ait olma, yakın anlamlılık, zıt anlamlılık ilişkilerinin öne çıktığı tespit edilmiştir. Bu yapıların bütününe bakıldığında ise birlikte bir bütünü ya da kavramı ifade etme ihtiyacının öne çıktığı anlaşılmaktadır. İkili sözler, hem dil içi gelişmeler hem de başka diller veya lehçelerle ilişkiler bakımından da karakteristik özellikler gösterir. Bu bağlamda ikili yapıyı oluşturan sözcüklerin leksik ve etimolojik özellikleri de konunun üzerinde durulması gereken diğer bir yönüdür. Bu nedenle, incelemenin dördüncü bölümünde, ikili yapıyı oluşturan sözcüklerin leksik ve etimolojik özellikleri üzerinde de durulmuştur. Kökenlerine göre bakıldığında, Tuva Türkçesindeki ikili sözlerin bünyesinde en çok Moğolca alıntılar görülmektedir. Leksik bakımdan, Türk dilinin diğer sahalarında da görülebildiği gibi, Tuva Türkçesindeki bazı ikili sözlerin bünyesinde de tek başına kullanımı olmayan sözcükler bulunabilmektedir. Bunlar, başka lehçe ya da dillerden alıntı sözcükler olabilmektedir. Bu tür yapılarda da yabancı alıntı olarak en çok Moğolca sözcükler tespit edilmiştir.
Anahtar Kelimeler: Türk dili, Tuva Türkçesi, ikileme, ikili sözler, hendiadyoin, tekrar, yineleme

On altıncı yüzyıl, Klasik Türk Edebiyatımızın sanat anlayışı, şiir zevki ve biçim güzelliği bakımından doruk noktasına ulaştığı dönemdir. Klasik Türk Edebiyatının on altıncı yüzyılda yaşamış en önemli şairi kabul edilen ve devrinin Sultanüş'şuâra'sı (şairler sultanı) olarak anılan Baki, gazellerinde ideal sevgilinin öngörülen güzellik unsurlarını en iyi biçimde yansıtmıştır. Bu dönemde yaşamış devrinin şairler sultanı Baki, ideal sevgilinin tüm özelliklerini içinde barındıran gazelleriyle ününü günümüze kadar taşımış ve adından söz ettirmiştir. Bilindiği üzere bu dönemde mazmun adı verilen kalıplaşmış söz ve anlatımlar şairler tarafından sıkça kullanılarak şiir zevkinin en üst seviyeye ulaştığı şiirler yazılmıştır. Mazmunun edebiyatımızdaki terim anlamı "bir şeyin, özelliklerini çağrıştıracak kelime grupları içinde gizlemek" tir. Öyle ki şairler, şiirlerinde sıkça mazmun kullanmışlar ve şiirlerinin anlamlarını mümkün olduğunca kapalı ve sanatlı kılmaya çalışmışlardır. Baki de, on altıncı yüzyıl Klasik Türk Edebiyatımızda mazmunları kendisine has üslubuyla kullanmıştır. Kapalı anlam içeren beyitlerinde bütün güzelliğinden çok, parça güzelliğine önem vererek Klasik Türk Edebiyatımızın şiir anlayışını sürdürmüştür. Klasik Türk Edebiyatımızda ideal sevgili çeşitli isimler ve sıfatlarla adlandırılır. Sevgili; zalim oluşu, vefa göstermemesi, acımasızlığı ve taş gönüllü olmasıyla dile getirilir. Âşık, yine de bir gün olsun onu sevmekten vazgeçmez ve her fırsatta bu acımasızlığın devam etmesini ister. Bakinin beyitlerinde en çok kullandığı mazmunlardan biri olan zülf, sevgilinin en önemli güzellik unsurlarından biri olan saç için kullanılmıştır. Saç, âşığı sevgiliye bağlayan ve onu çok fazla etkileyen bir özelliğe sahiptir. Saçlar, âşığı cezbeden aynı zamanda da eziyet eden özellikleriyle karşımıza çıkar. Âşıklar için saçlar yakalanmaktan, bağlanmaktan kaçılamayacak bir güzelliktedir. Âşıkların hem saça bağlanmak istedikleri hem de bağlanmaktan dolayı şikâyet ettikleri görülür. Klasik Türk Edebiyatımızda saç, şekli itibariyle çembere, çevgâna, zincire, uzunluğu ve parlaklığı dolayısıyla yılana ve kemende, siyah rengiyle de geceye, karanlığa ve gölgeye benzetilmiştir. Bu yazımda Baki'nin gazellerindeki beyitlerde geçen zülf mazmununun şeklini, uzunluğunu, parlaklığını ve rengini benzetilme bakımından inceleyeceğim.

Üstad Mustafa Namık Çankı’nın Büyük Felsefe Lûgatı memleketimizin bütün kütüphanelerinde, okullarında, felsefeyle yakından uzaktan uğraşanların masaları üzerinde bulunmalıdır. (…) Memleketimiz, bu tarzda esaslı bir felsefe lûgatına çok muhtaçtır. Bilhassa felsefe terimlerimiz yerleşmiş ve vuzuh kazanmış olmadığı için bu ihtiyaç daha büyüktür. Son yirmi beş yıl içinde felsefe dilinin başına gelenleri herkes bilir: Başka milletlerin tek kelimeyle ve çok açık olarak ifade ettikleri bir mefhumu anlatabilmek için biz ne kadar sıkıntı çekiyoruz. Bir zaman her yazarın, hatta her makalesinde yeni bir kelime teklif etmesi moda olmuştu. Bu yüzden Batı dillerinde müşterek ve besbelli olan bir mefhumu biz şu son yıllar içinde türlü türlü tercüme ettik. Birinin yazdığını başka biri anlayamaz hâle geldi. Felsefe dilimizin geçirdiği anarşiyi önleyecek mühim çarelerden biri her mefhuma karşılık olan eski ve yeni bütün terimleri bir araya toplamak, hatta onları Yunancadaki, Latincedeki, yaşayan Garp dillerindeki karşılıklarıyla beraber gözden geçirmektir. Bu işi de, yalnız basit bir sözlük değil, etraflı bir felsefe dili kılavuzu temin edebilir. İşte Mustafa Namık Çankı’nın Büyük Felsefe Lûgatı bu vazifeyi görmektedir.
Hilmi Ziya Ülken

Türk edebiyatında hikâye alanında önemli isimlerden biri olarak kabul edilen Refik Halit Karay, eserlerini fikir, eleştiri ve mizah unsurlarıyla ören bir sanatkârdır. Refik Halit’in “Gurbet Hikâyeleri” sürgünde yaşadığı yılların bir ürünüdür. Gözleme dayalı bu hikâyelerde yazar, taşralı insanın yaşamını, alışkanlıklarını, gelenek ve göreneklerini birçok yönüyle konu edinmiştir. Hikâyelerde sürgündeki bireyin memleketine ve anadiline duyduğu özleme de yer verilmiştir. Hikâyeler “Bedevilik”, “Gurbet”, “Özlem”, “Taşra”, “Savaş” ve “Kadın” temaları altı başlık altında incelenmiştir. Ayrıca yazarın sanat anlayışını besleyen kaynaklara, yaşadığı maddi, manevi zorluklara ve sürgünde geçirdiği yıllara değinilmiştir. Makale, esere bağlı tematik bir çalışmadır ve yazarın “Gurbet Hikâyeleri” eseriyle sınırlandırılmıştır. Alanla ilgili bundan  sonra yapılacak çalışmalara katkı sağlaması amaçlanmıştır. Hikâyelerde öne çıkan temaların zamanın gerçekleriyle paralellik gösterdiği ortaya konmuştur.

Anahtar Kelimeler: Gurbet Hikâyeleri, Refik Halit Karay, Modern Türk Edebiyatı, Hikâye.

Aktarma Sözlüğü Abide-mezar: Anıtkurgan Afiyet olsun!: Aşolsun! Artezyen: Yuşuk Atıf: Atav Balina: Alabuğa Beste: Sarın Bisiklet: Tuguy Cin: Yelpin Demokratik: Aratçıl Destan: Üliger Deterjan: Açalga Diyet: Açır Efsane: Anız Ehliyet: Yeterge Ejderha: Evreğen Elektrik: Çakılgağan Elektron: Yalçırak Enfeksiyon: Alız Fal: Bakav Fil: Yağna Gazi: Alpavut Güfte: Koşun Harf: Üsük Hayalet: Yör Helalleşme: Adaldaşma Heykel: Yontav Hipopotam: Araman Hurç: Aşmag İftar: Ağzaçar İthaf: Adav İyon: Yüküt Jokey: Atçapar Kainat: Açan Kanguru: Yepelek Kanunname: Yasarga Kommemerasyon: Anıştay Kongre: Hural Konsey: Keneş Koordinat: Yönter Kutup: Yiğdiz Kurye: Yalavaş Lades: Yeteş Lanet: Yeksek Lif (temizlik): Yunça Mahkeme: Yarganak Manyetizma: Yiğdeme Mersiye: Yuğut Meteorit: Ağmazak Motor: Yörter Muska: Yomdar Mühür: Yuzak Nadas: Ahtar Nüfus: Arat Olimpiyat: Yarıştay Oruç: Baçağ Örümcek adam: Ağalcan Özür dileme: Ağzınma Parlamento: Yasatay Patates: Yumurgan Pelerin: Arkaç Penguen: Ağkarın Petrol: Yakız Planör: Yarkanat Polemik: Ağzalak Polen: Ürleç Polis: Yasavul Radyan: Yayçan Radyo: Sesbeğen Rota: Yöney Reçete: Yorlav Seyis: Atbakar Sörf: Yelder Steril: Arılçak Süvari: Atavul Şarj: Yüklenç Tabir (rüya): Yorav Teselsül: Ardışma Teşekkürler!: Bayartay! Televizyon: Gözbeğen Vaha: Yeşerge Vahiy: Açış Vampir: Vupar Veda: Yolgar Virüs: Yukuz “Y” (bilinmeyen değer): Yiğrek Yakamoz: Yaldırak Yarasa adam: Bavbagay Yılbaşı günü: Yılgayak Zürafa: Anağaş

This is the text of a presentation delivered at the New Challenges, New Ideas and New Requirements Conference held in Baku, Azerbaijan September 28-30, 2017. In it, I explore British Library efforts to account for early 20th century Azeri-language publications in a manner that is reflects the needs of computer-based cataloguing as well as the diverse expectations of a global readership.

Bu kitap, son dönem Karslı sûfî ve şairlerden Mehmed İlhâmî’nin (Hacı Efe) hayatı, eserleri ve Hac Seyahatnâmesi üzerine yapılan araştırmaları içermektedir. Cumhuriyet döneminde gerçekleştirilen ilk hac yolculuğunda kaleme alınan eser, müellifin 31 Ağustos 1947 günü Kars’ta başlayan ve 23 Aralık 1947 günü yine aynı yerde tamamlanan meşakkatli hac seyahatini konu edinmektedir. Dört ay süren kutlu yolculuğun Anadolu topraklarından Şam’a kadar olan kısmı demiryolu ile geçilmiş, Şam’dan Beyrut’a kadar ise karayolu ile devam etmiştir. Beyrut’tan Hicaz’a kadar olan güzergâh ise Süveyş Kanalı ve Kızıldeniz üzerinden geçilerek deniz yoluyla tamamlanmıştır. Mehmed İlhâmî, eserinde bir an önce Hicaz’a varıp vuslata erme iştiyakıyla yanan bir pervaneyi kendi şahsında resmeden ve beklenen kavuşmanın hasretiyle yanıp tutuşan ümitvâr bir âşıktır. Eser, bu yönüyle bir seyahatnâme olmanın ötesinde, mâşûkuna kavuşmanın yollarını arayan ve bu uğurda kendini yola adayan “insan-ı kâmil”in Anadolu’dan Hicaz’a maddi-manevi seyrini gözyaşlarıyla resmeden bir vuslatnâmedir.

GENÇER, Z. (2017). “Türk Ve Japon Atasözlerinde Hayvan Metaforlarıトルコと日本のことわざにおける動物名とそのメタファー表現について”, Japon Dili ve Kültürü İncelemeleri - 日本語・日本文化諸考究 (ed. Cahit Kahraman & Levent Toksoz), s.201-218,Transnational Press London, UK. ISBN: 978-1-910781-76-0.

Bir grup bilim insanının kırsaldaki bir araştırma gezisinde karşılaştıkları ilginç olay sonucu uzmanlık alanlarının etkisiyle konuyu açıklama girişimlerini konu alan komik bir fıkra. Bu fıkrayla birlikte, yabancı dil olarak Türkçe öğrenen öğrencilerin belirsiz geçmiş zaman konusunda tümceler üretmesini sağlamak.

Bu çalışma, edebiyatın içinde işte bu “kadına” / “kadın yazarlara” / “kadın metnine” içkin, bir erkek yazarın anlatısında bu biçimiyle (sahihliğiyle, içselliğiyle, derinliğiyle, ya da özgü[n]lüğüyle) var olmasının pek de kolay olmadığı, bu bağlamda bir kadın yazarın “evreninden beslendiği” aşikâr ve bunun imkânlarına açık anlatı dilimlerini kovuşturmaktadır. Bu noktada okurlardan ricam, incelemeyi “erkek yazını” – “kadın yazını” diyalektiğinden tamamen izole olarak okumaları, (içinde muhalefet eden kimi noktaları barındırsa da) kadın yazınını erkek yazınına muhalif biçimde ortaya çıkmış bir “eylem” olarak almamaları, bu bağlamda kadın yazınını “yeni bir tür edebiyat/yazın” olarak nitelendirmeye çalışmamaları; tüm bu karşıtlıklar paradigmasının dışında kalarak, –kadının kendi yaşamsal evreni ve bu evrene içkin duyarlılıkları, öncelikleri zemininde- edebiyatın içinde hangi yeni imkân ve alanların tezahür ettiğini gözlemlemek gayesine yoğunlaşarak okumalarını yapmalarıdır. Meseleye bu cihetle bakıldığı zaman, ayrı, izole, tamamen yeni bir tür olarak kadın yazınından söz edilemeyecekse bile, bünyesinde özgün duyarlılıkları ve öncelikleri barındıran bir “kadın metninden”, bu bağlamda anlatıların içinde tecessüm eden “kadına içkin alanlardan” söz etmenin mümkünatı, hatta tartışılmazlığı, öyle sanıyorum, herkesin malumu olacaktır.

Although reading comprehension is accepted as a skill that needs to be developed specific to the Turkish course, reading is an "intermediate disciplinary skill" and a skill that needs to be developed in other courses, and research has shown those students who do not have reading skills cannot be successful in other courses. In this study, reading comprehension questions in 5, 6, 7 and 8th-grade Turkish textbooks taught in secondary schools in the period of 2019-2020 were examined according to the reading skills proficiency levels in PISA. Reading comprehension questions in the textbooks were examined through 8 levels in 2015 and 2018 PISA reading proficiency levels. Following to the results of the research, 0.5% of the questions in the textbooks are 1c, 36.5% are 1b, 18.9% are 1a, 28% are level 2, 10% are level 3, 4.9% are level 4, 1% are level 5 and it was concluded that 0.1% was at level 6. It is noteworthy that reading comprehension questions in Turkish textbooks are most concentrated at levels 1b, 1a and 2, and that these results are in line with Pisa's (2018) reading proficiency results in Turkey. In the research, it was suggested that reading comprehension questions in Turkish textbooks should be removed from knowledge level and formed from the types of questions in which high-level thinking skills will be employed to direct the use of knowledge in daily life.

А.В.Махмудова

ЛИТЕРАТУРНАЯ ШКОЛА ФУЗУЛИ
(XVI-XVIII века)

РЕЗЮМЕ

В монографии «Литературная шко¬ла Фузули (XVI-XVIII века)» исследуется литературная школа Мухаммеда Фузу¬ли, оцениваются роль и заслуги Фузули в азербайджанской лите¬ра¬ту¬ре XVI-XVIII веков на основе научно-теоретических фактов. Иссле¬до¬вательская работа позволяет проследить формирование и путь раз¬ви¬тия литературной школы Фузули как единой системы и расширить научно-теоретические представления по данной проблеме.
В первой главе монографии «Понятие «литературная шко¬ла» и ее характерные особенности в восточной литературе» опре¬де¬ляется сущность понятия литературной школы, делается попытка четко разграничить понятия ли¬те¬ра¬тур¬ной школы, группы, ассоциации и других литературных объеди¬нений в восточной литературе.
Во второй главе монографии под названием «Статус лите¬ра¬тур¬ной школы наследия Фузули» представлен краткий обзор исто¬рии отношения к литературной школе Фузули в Азербайджане. Лите¬ра¬турная школа появляется в результате необходимых для форми¬ро¬ва¬ния литературной школы таких важных факторов, как  исто¬ри¬чес¬кий период, окружающая среда, язык и географическое положение и т.д.
В третьей главе монографии под названием «Роль тво¬рчес¬тва Фузули в развитии азербайджанской литературы конца XVI-XVIII веков» классифицируются этапы литературной школы Фу¬зу¬ли. Отрывки из произведений Амани, Рухи Багдади, Говси Теб¬ри¬зи, Саиб Тебризи, Месихи, Муртезакулу хан Шамлу, Садик бей Аф¬шар, Рахмети, Мухсин Насири, Молла Вели Видади, Молла Панах Вагиф и др. сопос¬тав¬лены с соответствующими образцами из творчества Фузули и сде¬ла¬ны соответствующие научные заключения.
В заключении подводятся итоги всему исследованию и обобщаются научно-теоретические выводы.

A.V.Mahmudova

THE LITERARY SCHOOL OF FUZULI
(XVI-XVIII centuries)

SUMMARY

The monograph “The Literary School of Fuzuli (XVI-XVIII centuries)” studies the literary school of Mohammed Fuzuli, and appraises the role and merits of Fuzuli in the XVI-XVIII-centuries Azerbaijani literature on the basis of the scientific-theoretical facts. The research work allows to follow the formation and the way of development of the literary school of Fuzuli as a consistent system and to expand the scientific-theoretical views on the given problem.
The first chapter of the monograph “The Concept of a Literary School and Its Characteristic Features in Oriental Literature” defines the essence of the concept of a literary school and its boundaries. It also attempts to clearly demarcate the concepts of a literary school, group, association and other literary institutions in Oriental literature.
The second chapter of the monograph “The Status of the Literary School of Fuzuli’s Legacy” presents the brief review of the history of the attitudes towards the literary school of Fuzuli in Azerbaijan. Since, a literary school appears as a result of such important factors as a historical period, environment, language and geographical position which are necessary for the formation of a literary school.
The third monograph “The Role of Fuzuli’s Works in the Development of the Azerbaijani literature of the Late XVI and XVIII Centuries” classifies the stages of the literary school of Fuzuli. The excerpts from the works of Amani, Ruhi Baghdadi, Govsi Tabrizi, Saeb Tabrizi, Masihi, Murtezakulu Khan Shamlu, Sadiq bey Afshar, Rahmeti, Mohsun Nasiri, Molla Veli Vidadi, Molla Panah Vagif and others are compared with the corresponding samples from Fuzuli`s works in the last chapter which provides relevant science opinions as well.
“Conclusion” reviews the results of the entire research and generalizes the findings soundly based on theory.

Modern Türk hikâyeciliğinin öncülerinden biri olan Ömer Seyfettin (11 Mart 1884 - 6 Mart 1920), edebiyat alanındaki ününü hikâyeleriyle elde etti. Yazın hayatına girişi (1900) Mekteb-i Harbiye’de gerçekleşen Ömer Seyfettin’in ilk hikâyesi 1902’de yayımlandı. Genç Kalemler dergisinde yayımlanan hikâyeleriyle adından sıkça söz ettiren Ömer Seyfettin Türk Yurdu, Yeni Mecmua, Büyük Mecmua ve Şair adlı dergilerde de pek çok hikâye kaleme aldı. Konularını sosyal yaşamdan alan bu hikâyelerle yepyeni bir kültür anlayışını arzuladı. Genç Kalemlerde yayımladığı yazılarla Yeni Lisan hareketine ve Millî Edebiyat anlayışına yön verdi. Hikâyelerinde toplumun aksayan yönlerini gerçekçi bir bakışla ele aldı. Tanzimat’tan beri süregelen Millî edebiyat davasını kararlılıkla yürüterek eserlerini milliyetçi kimliğiyle yoğurdu. Ömer Seyfettin’in bu yanı özellikle Balkan Harbi sırasında daha da güçlendi. Nitekim harp sırasında esir düşen Ömer Seyfettin, komitacıların Balkan milletlerine karşı yaptığı zulümlere tanık oldu. Yaşanan bu hadiseleri hikâyelerine taşımanın bilincinde olan Ömer Seyfettin, böylece tarihin bir milleti ayakta tutan en önemli değer olduğunu da kanıtlamış oldu.
Bu çalışmada Ömer Seyfettin’in hayatıyla birlikte Balkanlar’daki haydut sorununun tarihi gerçekliğine değinilmiş daha sonra yazarın tüm hikâyeleri göz önüne alınarak haydut zihniyetini yansıtan hikâyeleri (“Bomba”, “Hürriyet Bayrakları”, “Tuhaf Bir Zulüm”, “Mehdi” “Türbe” “Beyaz Lâle”, “Nakarat”, “Primo Türk Çocuğu”) değerlendirilmeye tabii tutulmuştur.

In this piece, I explore the portraits of Ottoman Sultans found in the British Library's manuscript Or 9505. I contextualize the work within the broader tradition of Ottoman historiography, and then compare the illustrations - which are unique in their aesthetics - with those found in other British Library manuscripts.

Özet
Yafetik Dil Teorisi’nin kurucusu ve Kafkas dilleri uzmanı Nikolay Yakovleviç Marr (1865-1934), kendi uzmanlık alanına giren dillerle Türk dilleri arasındaki çok yönlü ilişkileri de incelemiştir. Marr, Kafkas dillerinin Türkçe ile ilgisini araştırmak için 1909 yılında Osmanlı topraklarına (Lazistan’a Yolculuk) araştırma gezisi yapmıştır. Türk Hükümeti ülkede yürütülen geniş çaplı dil çalışmalarına katılmak amacıyla 1933 yılında Marr’ı Türkiye’ye davet etmiştir. Türk Dilini Tetkik Cemiyeti’nde dersler vermiştir. Bu derslerde Türkçe’nin geçmiş ve geleceğine ilişkin düşüncelerini belirtmiştir. Özellikle de ikinci gezi sırasında tuttuğu ve daha sonra yayınladığı notlar Türk Dil Devrimi, Yafetik Dil Teorisi ile Türk dilleri arasındaki ilişki, dönem Türkiyesindeki sosyal yaşam vd. konuları içermekte olup modern Türkçenin oluşum tarihine katkı yapacak niteliktedir .
Anahtar Kelimeler: Nikolay Yakovleviç Marr, Yafetik Dil Teorisi, Marr’ın Türkiye seyahatleri, Marr’ın Türk Dil Devrimine katkısı, Gürcüce-Türkçe dil İlişkileri.

Nicholas Yakovlevich Marr and Turkic Languages
Abstract
The founder of the Japhetic theory and pathfinder in the field of Caucasus languages Nicholas Yakovlevich Marr (1865-1934) interested in the Turkish language as well. With the aim of investigation of the relationship between Turkish language and Caucasus languages he visited Ottoman Turkey in 1909 (later it was published under the title Voyage to Lazistan) and Republic of Turkey in 1933. He was invited by Turkish Government in his second visit to Turkey to take part in the workshops on Turkish language, holding by Society for Research on the Turkish Language. During this visit Marr delivered several seminars in Society for Research on the Turkish language and he shared his views on the history and future of the Turkish language and had chance to get acquainted with the features of Turkish society. Marr, later published out his Turkey memory in Russia. His memory on Turkey memory, particularly second one, including important insight into language revolution in Turkey, relationship between Japhetic theory and Turkish language, social life in Turkey of mentioned time has potential to shed additional light on the formulation of the modern Turkish language.
Keywords: Nicholas Yakovlevich Marr, Japhetic theory, Marr’s excursions to Turkey, Marr’s contribution to the language revolution in Turkey, Georgian -Turkish language relationship.

A Frequency Dictionary of Turkish enables students of all levels to build on their study of Turkish in an efficient and engaging way. Based on a 50-million word Turkish National Corpus, A Frequency Dictionary of Turkish provides a list of core vocabulary for learners of Turkish as a second or foreign language. It gives the most up to date, reliable frequency guidelines for common vocabulary in spoken and written Turkish. Each of the 5,000 entries are supported by detailed information including the English equivalent, an illustrative example with English translation and usage statistics. The Dictionary provides a rich resource for language teaching and curriculum design, while a separate CD version provides the full text in a tab-delimited format ideally suited for use by corpus and computational linguists. With entries arranged by frequency, by suffixation, and alphabetically, A Frequency Dictionary of Turkish enables students of all levels to get the most out of their study of vocabulary in an engaging and efficient way.

Choosing and structuring a word, making a statement, and comprehending the formulated statement require complexprinciples andprocesses. Within this context, complicated procedures and processes might be faced in the second language learning as well. Learning a second language means grasping the syntacticprinciples of a language and transforming these principles into language skills. In our very specific study, ten Syrian primary school students comingfrom diverse psychological and sociological backgrounds, and being at varying ages were investigated. The participants were asked to narrate the pictured book Frog, Where Are You? by Mercer Mayer in Turkish language and the narrations were audio-taped by the researchers. Based on a descriptive research design, the data were collected and analysed qualitatively. As a result of this study which investigated the morphosyntactic developmental features of Syrian primary school students, diverse and common morpho-syntactic features were detec...

Idioms exist in Ibibio, a Lower Cross language spoken in Nigeria. This paper attempts an investigation of the structure of this figurative language arising from the basis that they are constituents beyond the word. It relies on the Continuity Constraint framework proposed by William O"Grady in 1998 to explain the relationship that exists among the lexical components of idioms such that they must of a necessity occur with one another to convey the meaning they do, otherwise, the meaning changes. Data were gathered from the interactions of Ibibio speakers who reside in large numbers in Calabar, Cross River State. They were extracted by the researchers" native speaker knowledge of the language. It is discovered that sentence idioms which are interrogatives, declaratives and imperatives occur in Ibibio. Compound idioms are also a reality in the language as well as Noun Phrase Idioms. It has also been seen that by virtue of usage, infinitive phrase and Negative constructions exist as idioms in the language.

The article explores the conjunction between the rhetorical tropes in Judith Sargent Murray"s essay "On the Equality of the Sexes" and the complex interactions concerning social status and biological imperatives. Darwinian literary analysis is used to apply models of evolutionary psychology to analysis of the author"s motivation and to the anticipated reaction of her readers. This analysis considers both the forces of evolution and how those forces interact with ever-changing social and cultural conditions. Murray"s use of both romantic and dialectical irony mask the more radical aspects of her advice on educating young women. Thus, the article also examines how advice literature, in particular, encourages the reader to consider altering his or her behavior to affect a particular end. Since the objective of this genre is often social change, the ideas introduced in advice literature essentially function as cultural variants, introducing an adaptive change that will enhance the fitness of the reader for a particular cultural role.

The present paper provides two case studies of the basic vocabulary of the Turkic languages spoken on the Crimea Peninsula. Its aim is to illuminate the issues that a historical linguist, and in particular a phylogeneticist, faces when analyzing the basic vocabulary of closely related languages in a situation of intensive contact. The first case study is dedicated to the onomasiological reconstruction of the Proto-Karaim Swadesh list. The main problem here is detection of the West Oghuz loans and especially of contact-induced archaization (fake ar-chaisms) in Crimean Karaim. The objective of the second case study is to identify the genea-logical affiliation of the Crimean Tatar dialects. Both the manual analysis of the innovations in the basic vocabulary and the computational lexicostatistics (Bayesian approach, Neighbor-joining, Maximum Parsimony Analysis) confirm the traditional view that the Coastal dialect belongs to the Oghuz subgroup, the Orta dialect-to the West Kipchak subgroup, and the Steppe dialect-to the Nogai Kipchak subgroup. Such affiliations fully fit the documented ethnic history. The correct genealogical affiliation of the dialects in question became possible only after exclusion of all the loans, which has not been done in previous lexicostatistical studies of Crimean Tatar. Both cases show that careful elimination of areal influences is crucial for semantic (onomasiological) reconstruction and phylogenetic studies.

In several cultures in the world, women usually receive inequality and experience oppression. These experiences are reflected in a literary work by Alice Walker entitled The Color Purple. This novel tells about a woman, named Celie, who is oppressed. However, she fights the oppression by having her self-determination. This study tries to identify how the characteristics of Celie are described, to find out how the oppressions that she experiences are described, and to examine how her self-determination to fight the oppressions are described. The Color Purple proves that self-determination helps women to fight oppression whatever characteristic that they have. Celie is described as an uneducated, submissive, and unattractive woman in the story. She experiences sexual oppressions and non-sexual oppression. She proves that her sexual self-determination, by having a lesbian relationship with Shug, and non-sexual selfdetermination, leaving her husband to Memphis and running her own business, helps her to fight oppressions that she experiences, and she could live her life without any oppression. Feminist approach and radical feminism theory were used in this study to analyze self-determination to fight oppression of the main character of The Color Purple.