Özet
Son yıllarda dünyada iletişim araçlarında yaşanan değişim ve gelişmeler, iletişim kavramın gerek örgütler gerekse bireyler açısından bir kere daha düşünülmesini zorunlu hale getirmiştir. Bu çalışmanın temel amacı, örgütsel iletişimin temellerinden birini oluşturan ast üst ilişkilerine yönelik mevcut yaklaşımların yanı sıra yeni yaklaşımlar ortaya koymaktır. Bu çalışma iki ana bölümden oluşmaktadır. Birinci bölümde; örgüt ve iletişim ile ilgili kavramsal bir takım açıklamalar yapıldıktan sonra iç güvenlik örgütlerinden biri olan emniyet teşkilatının örgütsel yapısı, personel durumu ve hiyerarşik yapısı incelenmektedir. İkinci bölüm ise emniyet örgütünde kullanılan örgütsel iletişim araçları, hiyerarşik yapının gerekliliği, ast üst ilişkilerinde iletişimin önemi ve yaşanan sorunların belirlenmesi ve bu sorunların ortadan kaldırılabilmesi için sunulan bir takım empati, etkili dinleme, etkili konuşma gibi temel iletişim becerilerine yönelik önerilerden oluşmaktadır. Sonuç olarak polis örgütündeki ast-üst ilişkileri özelinde, etkili bir örgütsel iletişime sahip örgütlerin, personel üzerinde daha fazla motivasyon sağlayabileceği, örgütsel hedeflere ulaşmada ve verimliliğin arttırılmasını personel memnuniyetini koruyarak gerçekleştirebileceği ve bu amaçla alınması gereken önlemler ortaya koyulmaya çalışılmıştır.



* Dr., 3. Snf. Emn Md., Yalova Emniyet Müdürlüğü, muratgulver@yahoo.com


ALINTILAMA ÖNERİSİ:
Gülver, M.(2014), Örgütsel İletişim ve Ast Üst İlişkileri, Harmancı, F. M.; Gözübenli, M. ve Alaç, A.E. (Ed.), "Güvenlik Sektöründe İnsan İlişkileri," içinde (s. 25-44). Nobel Yayınevi, ISBN:978-605-133-959-7


BİR BÖLÜMÜ BURADA YER ALAN KİTABIN TAMAMINA AŞAĞIDAKİ LİNKLERDEN ULAŞABİLİRSİNİZ.
https://www.academia.edu/14613671/G%C3%BCvenlik_Sekt%C3%B6r%C3%BCnde_%C4%B0nsan_%C4%B0li%C5%9Fkileri_tam_metin_
https://www.researchgate.net/publication/343587742_Guvenlik_Sektorunde_Insan_Iliskileri

Bu çalışmada hayatta kalma oyunları olarak adlandırılan tür altında ele alınan örnek dijital oyunlar biçim açısından analiz edilmiştir. Dijital oyunlar materyal, temsil, iletişim ve zihinsel katmanlar üzerinde işleyen karmaşık sistemlerdir. Oyunların analizi; oyuncu ile oyun bütünlüğünü göz önünde tutmayı ve oynanış esnasında ortaya çıkan anlamları oyun biçimi ile ilişkilendirerek incelemeyi gerektirmektedir. Bu doğrultuda biçim odaklı tür yaklaşımları ile örnek oyunlar ele alınmış,  detaylı analiz gerektiren oyun dünyası, ihtiyaçlar, üretim, oyunun kaybı ve telafi yöntemleri gibi yönleri belirlenmiştir. Bu alt kategorilerde, varolan modellere katkı olarak yeni kavramsal araçlar geliştirilmiş, bu araçlarla örnek oyunların tür çatısı altında ele alınabilecek oyun mekanikleri incelenmiştir. Bulgular hayatta kalma oyunları türü altındaki oyunların birbirinden oldukça farklı mekanikleri ve bu mekaniklerin çok farklı kullanımlarını içerdiğini göstermektedir. Hayatta kalma oyunlarını bir bütün olarak tür mantığı içinde ele almaktansa, hayatta kalma mekaniklerine sahip oyunlar çerçevesinde görmenin daha anlamlı sonuçlar sunduğu gösterilmiştir.

İnsanlar var olduğu süre boyunca iletişim içinde olmuştur. İlk insanların birbirleriyle ve çevreleriyle kurdukları iletişim günümüzdeki iletişim anlayışından çok farklı olabilir ancak buradaki önemli nokta, insanlık tarihi boyunca iletişim olgusunun hayati bir öneme sahip olmasıdır. Mağara resimlerinden dumanla iletişim kurmaya, yüz yüze kurulan ilişkilerden kitle iletişim araçlarıyla yapılan iletişimsel edimlere kadar hepsi iletişim olarak adlandırılmaktadır. İnsanlar toplumsal varlıklar oldukları için, tarih boyunca birbirleriyle ve çevreleriyle kurdukları ilişkilerde aslında iletişime muhtaç olmuşlardır. İnsanların iletişim ihtiyacının temelinde kendini anlatmak, ifade etmek, karşısındakini anlamak, diğerlerini etkilemek ve ikna etmek arzusunun olduğu söylenebilir. Bu bireylerin toplumsallaşması için bir gerekliliktir (Vural, 2012). Bu doğrultuda her iletişim ediminin altında etkileme ve ikna etme arzusunun ya da çabasının olduğu söylenebilir. Her davranışta olduğu gibi iletişimde de temel güdü amaçtır. İletişim kuruluyorsa mutlaka bir amaç olmalıdır (Gökçe, 2002). Örneğin bir hastanın doktorla iletişime geçmesinin altında belli bir amaç yatmaktadır. Hasta, hissettiği hastalık durumunu doktora aktararak iyileşme amacını taşımaktadır. Hastayla karşılıklı etkileşime giren doktor ise yaptığı tetkikler sonucunda elde ettiği bulgularla hastayı hastalığı konusunda bilgilendirirken aslında ikna amacı taşımaktadır. İletişim kavramı çok farklı bilim alanının çalışma konusu dahilinde ele alınmıştır. Sosyoloji, psikoloji, antropoloji, sosyal psikoloji, siyaset bilimi, ekonomi, tarih gibi farklı sosyal bilimlerden olduğu gibi fen bilimlerinden de iletişim alanına katkı sağlanmıştır. Dolayısıyla kavramsal olarak iletişim oldukça karmaşık bir yapıya sahiptir. Bu sebeple genel geçer bir iletişim tanımlaması yapmak zordur.

TOPLUMSAL CİNSİYET OLGUSUNUN BASILI REKLAMLARDA ELE ALINIŞ BİÇİMİ ÜZERİNE BİR İNCELEME: KIRMIZI ÖDÜLLERİ
Bu çalışmanın konusu ödüllü reklamlarda toplumsal cinsiyet rollerinin sunumu ve ataerkil ideolojidir. Çalışmada cinsiyet rollerinin nasıl üretildiğinin incelenmesi amaçlanırken yöntem olarak göstergebilimsel çözümleme yönteminden yararlanılmıştır.
Toplumsal cinsiyet olgusu bireyin daha doğmadan önce çevresinde şekillenen ve birey doğduktan sonra da tüm yaşamını kurallar dizisi etrafında kuşatan sosyal bir meseledir. Ataerkil ideolojinin sonucu olarak kadınlar, içinde yaşadıkları toplumlarda ikincil statüde konumlandırılmaktadırlar. Toplumsal cinsiyet inşa süreci bu eşitsiz ilişkiler ağını yeniden kurarken medya da bu ayrımcılığı meşrulaştıran anahtar bir yerde durmaktadır. Özellikle reklamlar görsel ve yazılı basında bu ayrımı sıklıkla üretirken çeşitli kodlar kullanmaktadırlar. Bu kodların açımlanmasını sağlayan göstergebilim yönteminin önemli araştırmacılarından Roland Barthes ise içinde yaşanılan kültür hakkında fikir verdiği için görsel imajların taşıdığı anlamları yorumlamanın gerekliliğine değinmektedir. Özellikle başarı atfedilen ve değer göstergesi olan ödüllü reklamların çözümlenmesi bu bağlamda önemli bir yerde durmaktadır. Etki değeri yüksek olan basın reklamlarında da yaratıcılığın artırılmasını özendirmek için çeşitli yarışmalar düzenlenmektedir. Ana akım medyaya yön veren Hürriyet Yayın Grubu basılı reklamlarda yaratıcılığı desteklemek adına 2003 yılından bu yana reklam sektöründe de gün geçtikçe popüler hale gelen Kırmızı Ödülleri yarışmasını düzenlemektedir. Bu bağlamda çalışmada, Kırmızı ödüllü basılı reklamlarda cinsiyet olgusu, Roland Barthes’ın göstergebilim yöntemi kullanılarak incelenmiş ve buna yönelik ödüllü reklamlar arasından toplumsal cinsiyet bağlamında değerlendirilebilecek 52 görsel seçilmiştir. Yapılan incelemelerde kadınların çoğunlukla cinsel nesne konumunda yer aldıkları görülmekte; değilse bile kadınlar diğer örneklerde anne veya eş rolleri ile sunulmaktadırlar. Dolayısıyla reklamların genel itibariyle cinsiyetçi bir bakışla oluşturulduğu sonucuna ulaşılsa da son yıllarda bu yaklaşımın giderilmeye çalışıldığı gözlenmiştir.
Anahtar Kelimeler: Toplumsal cinsiyet, kadın, ataerkillik, reklam, göstergebilim


ABSTRACT
A STUDY ON THE APPROACH OF THE GENDER PHENOMENON ON PRESSED ADVERTISEMENTS: KIRMIZI AWARDS
The main subject of the study is male-dominated ideology and presentation of gender roles at awarded commercials. The aim of the study is to examine how gender roles are being produced and semiological analysis method has been used.
Gender phenomenon is a social issue that takes form before the birth of human an encircles the whole life around the set of rules after birth. Women are positioned in secondary status in society as a result of the male-dominant ideology. While gender formation process re-build this unequal relationships network, media acts as a key-point to legalize this discrimination. Particularly, commercials produce this discrimination at written and visual media and use variety of codes while doing this. One of the most important researchers of semiology method Roland Barthes, who makes these codes enable to explicated, mentions to necessity of explication of the visual images meanings. Analysing of rewarded commercials, which attributed success and are indicator of worth, stands in a very important point. A variety of competitions are organized to increase the creativity at effective press commercials. Hurriyet Media Group, which dominates the mainstream media, organizes Kırmızı Awards competition since 2003 to support creativity at commercials. In this context, the main subject of the study is to examine gender phenomenon at Kirmizi awarded print ads by using semiology method of Roland Barthes. 52 visuals among the awarded commercials are selected which can be evaluated in context of gender. At the studies, it has been observed that women are positioned as a sex object; even if not so, in other samples it has been seen that they have been put forward as a mother or wife rolles. Thus, even if it has been concluded that commercials are produced with a sexist perspective, it has been observed that there is a will to remove that perception.
Key words: Gender, woman, patriarchy, advertisement, semiology

Uluslararası İletişim Bilimleri Sepozyumu (ICOMS), Sakarya Üniversitesi İletişim Fakültesi bünyesinde düzenlenecek uluslararası bir organizasyondur. İletişim alanının interdisipliner olma özelliğini göz önünde bulundurarak, belirli bir alt temadan ziyade iletişim özelinde olmak üzere birçok farklı kategoride üretim yapan akademisyeni bir araya getirecek bir ortam oluşturmak amacıyla düzenlenecektir. Sempozyum, iletişim alanında çalışan bütün akademisyenlerin katılımına açıktır.
https://icoms.sakarya.edu.tr/tr/icerik/19806/101673/konu-basliklari
https://icoms.sakarya.edu.tr/tr/icerik/19797/101674/sempozyum-takvimi
https://icoms.sakarya.edu.tr/
https://icoms.sakarya.edu.tr/sites/icoms.sakarya.edu.tr/file/Bildiri_Ozet_Kitapcigi3.pdf
ISBN: 978-605-2238-26-4

With the advances in social media, some changes started to happen in the face and the function of the traditional newsrooms. More than that social media has changed how editors and reporters, report the news and, perhaps more importantly, control the flow of information. The gatekeeping concept came among the concepts that should be reconsidered due to the changes that have been made. This study examined 10 news professionals chosen among the 100 most visited news websites according to Alexa websıte. In-depth interview technique was used in order to ask them 11 questions regarding the usage of social media in their respective news organization, user-generated content, social media’s role in newsgathering process and the mechanism which controls the content. In this study, the way that social media has changed the newsgathering model and structure is analyzed. The
findings show that social media had an impact on the editor’s traditional role in the newsroom and has become one of the most important news references in today's newsrooms. The Twitter has identified as the most used social network to gather news in the daily
newsroom’s work. The respondents suggested speed, validity, and reliability as the most significant differences between traditional media and digital media. While 70 percent of the participants believe that the editorial process starts with the reporter, 30 of the participants
think that the process starts with the editor. 70 percent of the participants believe in the fact that editors play the most significant role when it comes to the process of gatekeeping whereas the other 30 percent opt for the reporter as their primary choice in this process. This
study found that although the chief editor and editorial coordinator are the people who make the ultimate decisions regarding publishing news, the editor plays a crucial role in internet journalism. They also said that there are not any specific mechanisms to control the social media content in their respective news, however, they made their filters in order to cope up
with social media content.

Key Words: Gatekeeping, Social media, Online journalism, Data gathering
process, Newsroom, Secondary Gatekeeping, Citizen journalism

Günümüzde dijitalleşme, teknolojinin hızlı bir şekilde gelişmesine bağlı olarak, yaşamımızı  kolaylaştığı gibi bilinçsiz ve yanlış kullanımı birtakım olumsuzlukları da beraberinde  getirmiştir. Gündelik yaşamımızın bir parçası haline gelen ve sık sık kullandığımız akıllı  telefonlar, dizüstü veya masaüstü bilgisayarlar, tablet cihazlar ve akıllı televizyonlar ile birlikte
dijital hastalıklar daha sık gündeme gelmeye başlamıştır. Yeni iletişim teknolojilerinin  gelişimine paralel olarak bireylerarasındaki yüz yüze iletişim zayıflamış ve dijitalleşen  ortamlarda bireyler istedikleri herhangi bir şeye anında ve etkileşimli bir şekilde ulaşabilen  dokunmatik toplumun dijital üyesi haline gelmişlerdir. Nitekim, dijital teknolojiler hemen  hemen her şeyin 0 ve 1’den oluşan sayısal temsilini oluşturmuş, bireyler daha çok  bireyselleşmiş ve bağımlılık yaratabilecek uygulamaların artmasıyla birlikte sosyal ve  psikolojik problemler görünür olmuştur. Bu bağlamda sadece dijitalleşmenin gündelik  yaşamımızdaki sağlamış olduğu imkanların olumlu etkilerinin değil, olumsuz etkilerinin de  araştırılmasını zorunlu kılmaktadır. Araştırma çerçevesinde “sosyal medya hastalıkları”, “internet hastalıkları” veya “dijital çağ hastalıkları” olarak adlandırılan ego sörfü, fare-klavye, fomo, nomofobi, stalklama, blog ifşacılığı, internet siniri, youtube narsizmi, google takibi, photolurking, facebook depresyonu, siberhondrik, cheesepodding, nintendinitis, myspace taklitçiliği, jomo, hıkıkomorı fenomeni, whatsappıtıs, crackberry, fobo, enfornografi, selfitis, rsı, wikipedializm gibi birtakım kavramlar literatür taraması ışığında incelenmiştir. Araştırmanın amacı, dijital hastalıklar ile ilgili kavramsal bir çerçevede bütünlüklü bir yaklaşım sergileyerek, çeşitli çözüm önerileri sunmaktır. Araştırma, dijital hastalıklarla ilgili ailelere, öğretmenlere ve öğrencilere farkındalık oluşturmak amacıyla okullardaki yönetimlerin desteğini alarak seminer, kongre ve çeşitli eğitim derslerinin verilmesi ve dijital okuryazarlık hakkında bilinç oluşturmak açısından yararlı görülmektedir. Ayrıca, gün geçtikçe sürekli olarak yeni bireyleri de çepeçevre saran dijital ortamlar ilerleyen yıllarda bütün dünya nüfusunu etkisi altına alabileceğinden dolayı dijital hastalıklar ile ilgili araştırmalar, tedbirler, klinik tespitler hakkında tüm sağlık çalışanlarının bilgi sahibi olması, tanı, tedavi için hastanelerde donanımın arttırılması önemli bir ihtiyaç olarak yakın gelecekte karşımızda durmaktadır. Yapılan bu çalışma, konu ile ilgili yapılacak olan çalışmalara kaynaklık etmesi açısından rehber niteliği
taşıyacak ve yol gösterici olacaktır.

Anahtar Kelimeler: Dijitalleşme, Sosyal Medya, Sosyal Medya Trendleri, Sosyal Medya Hastalıkları, İnternet Hastalıkları, Dijital Çağ Hastalıkları, E-Hastalıklar, Dijital Okuryazarlık

Communication is a process that continues to exist wherever the humans are. Communication can be defined in different ways. The concept of communication basically focuses on humans requires not to study alone but study interdisciplinary. With the help of technology as well as the other sciences, communication flow crosses the national borders make communication terminology and models require updating. Previous studies need to be well known in order to keep up with present day's developments in the field.

Özet Son dönem iletişim çalışmalarında Karl Marx'ın kavramları yeniden değerlendirilmektedir. Şüphesiz bunların başında Marx'ın emek değer teorisi gelmektedir. Marx'ın emek değer teorisi ve Dallas Smythe'in izleyici emeği teorisi Christian Fuchs, Vincent Mosco ve Tiziana Terranova gibi araştırmacılar tarafından yeni medya ve dijital ortamlar için yeniden değerlendirilmiştir. Dijital emek kavramı yeni medyanın değer ve kar yaratımı için üretim aracı konumunda olduğunu vurgulamaktadır. Kullanıcıların çevrimiçi sayfalardaki etkileşimlerini artı değer yarattıklarını ve emeklerinin sömürüldüğüne dikkat çekmektedir. Bu bağlamda makalede sosyal medyanın artı değer yaratımı için yaptığı güncellemelere ve geliştirdiği araçlara vurgu yapılmıştır. Görselliğe dayalı dijital bir sosyal medya aracı olan Instagram uygulaması ise tarihsel gelişimi ve günümüzdeki yapısı itibariyle artı değer yaratmak için nasıl dönüşümler geçirdiği ortaya konmuştur.

"İletişimde Takım Liderliği ve Takım Yönetimi" bölümüyle katkı verdiğim "İletişim Çalışmaları" kitabımız değerli meslektaşlarım Prof. Dr. Aytekin İşman, Prof. Dr. Aydın Ziya Özgür ve Dr. Öğretim Üyesi Mustafa Öztunç editörlüğünde Sakarya Üniversitesi Yayınlarından çıktı. Emeği geçen herkese müteşekkirim. Okuyuculara faydalı olması dileğimle.

www.iticam.net
www.tojcam.net

Bu araştırma Türkiye’de en geniş kullanım ağına sahip sosyal medya platformlarından biri olan Facebook’taki ‘Beğen’ ve ‘Paylaş’ butonlarının kullanım yollarına odaklanarak değişen toplumsal etkileşim ilişkilerini kavramayı amaçlamaktadır.

Gabriel Tarde’ın mikro-sosyolojik ve ekonomi psikolojik yaklaşımını benimseyen çalışmada sosyal medya ağlarıyla toplanan ve dolaşıma sokulan veri yığınları ile algoritmaların güncel bir yönetimsellik oluşturduğuna dikkat çekilmektedir. Bu çalışmanın “’Beğen’ ve ‘Paylaş’: Yeni Medyaya Mikro-Sosyolojik ve Ekonomi-Psikolojik Bir Bakış” başlıklı ilk versiyonu, 2013 yılında Kocaeli Üniversitesi’nde düzenlenen I. Ulusal Yeni Medya Kongresi’nde sunulmuş ve kongre kitapçığında yayınlanmıştır. Türkiye’de en yaygın kullanılan sosyal  medya ağlarından biri olan Facebook’un 18-24 yaş aralığındaki kullanıcılarına odaklanan araştırmanın ilk evresi 2010-2013 yılları arasında, ikinci evresi ise 2013-2016 yılları arasında İstanbul Teknik Üniversitesi’nde gerçekleştirilmiştir. Gençlerin Facebook’taki ‘Beğen’ ve ‘Paylaş’ butonlarını kullanarak gerçekleştirdiği toplumsallaşma süreçleri katılımlı gözlem, yarı-yapılandırılmış görüşme ve anket yoluyla incelenmiştir. Bu çalışma son 6 yıldır bu kapsamda yürütülen araştırmanın güncel sonuçlarını kavramsal ve kuramsal yönden tartışmaya açmaktadır. 

“Plastikleşmiş kimlikler” olarak betimlenen sosyal medyadaki kimlik kürasyon çıktıları, görünmeyen nitelikteki afektif emek süreçlerine ve işlemlerine dayalıdır. Araştırmada gayrı maddi emekle üretilen veri yığınlarının sermayeleştiği ve ücretsiz işgücü olarak işe koşulan kullanıcı üretiminin giderek arttığı toplumsal yaşam içinde gözetimin ve denetimin giderek sıradan kabul edildiği bulgusuna ulaşılmıştır. Türkiye’de sosyal medya kullanımındaki ve denetim altında tutulan bir toplumsallaşma türündeki bu artış ile gözetimin sıradanlaşması ise algoritmik yönetimselliğin yayıldığını imlemektedir.

SOSYAL PSİKOLOJİ DENEYLERİ:

Psikoloji; insan ve hayvan davranışları ile insan ve hayvan doğasıyla ilgili olan zihinsel süreçleri inceler. Sosyal psikoloji ise; toplumsal şartların insanlar üzerindeki etkisini araştıran bilim dalıdır. Bilimde kuram veya teori; bir olgunun, sürekli olarak doğrulanmış gözlem ve deneyler baz alınarak yapılan bir açıklamasıdır. İnsanı hayvandan ayıran temel unsur ise insanoğlunun düşünen sorgulayan bir varlık olması, eşya ve hadiselere tesir etme ve Tanrı tarafından bahşedilen yaratıcı düşünce yetisidir. Bunu Bilge Sokrates: Sorgulanmamış hayat yaşanmaya değmez. René Descartes ise: Düşünüyorum öyleyse varım. Sözü ile ifade etmiştir. Ne zaman insanoğlu, düşünme ve sorgulama yetisini yitirir. O zaman hayvanlaşma süreci ortaya çıkar.



İnsanı düşünen bir hayvan olarak nitelendiren Aristo’dan İvan Pavlov’a, Haçlı Seferlerinden Rönesans’a, 2. Dünya Savaşı’ndan, Tek Kutuplu Küresel Dünya’ya, Bilişim Çağından Yapay Zekâ Teknolojisine değin Skolastik düşüncenin yer değiştirmesi, deney ve gözleme dayalı pozitif bilimlerin ortaya çıkışıyla hayvanlar ve insanlar üzerinde birçok deney yapılmasına neden olmuş yapılan bu deneylerle İnsan ve hayvan davranışlarının değiştirilebileceği, insanlarında hayvanlar gibi güdülenebileceği, itaat altına alınabileceği düşüncesi ortaya çıkmış bununla ilgili birçok kuram ve teori geliştirilmiş, birçok yasal ve gayrı yasal, ahlaki ve ahlaki olmayan neticeleri insanlık tarihinde derin izler bırakacak deneyler yapılmıştır. Bu kitap kişiliği, kimliği, mesleği, statüsü ne olursa olsun sosyal yaşamımızda gerçeği kavramamız ve bilinçli özgür birey olmamızı sağlama ve algılarımızın başkaları tarafından yönetilip ve yönlendirilmemesi adına herkesin mutlaka okuması ve bilgi sahibi olması gereken bir kitaptır.
Sosyal Deneyler ile ilgili en kapsamlı çalışmadır.

Fatih Mehmet Yiğit

Bu kitabın, basım, yayım ve sa ş hakları Atatürk Üniversitesi'ne ai r. Bireysel öğrenme yaklaşımıyla hazırlanan bu kitabın bütün hakları saklıdır. Atatürk Üniversitesi'nin izni alınmaksızın kitabın tamamı veya bir kısmı mekanik, elektronik, fotokopi, manye k kayıt veya başka şekillerde çoğal lamaz, basılamaz ve dağı lamaz.

Dijital oyunlar popüler anlamda "aksiyon oyunları", "gündelik oyunlar"  ve "sanat oyunları" gibi türsel kategoriler altına yerleştirilmekte ve bu tür ifadeleri ile belirli bir oyuncu kitlesi oyunlara yönlendirilmektedir. Ancak akademik çalışmalar açısından bu ve benzeri "tür yaklaşımları" sorunlar ortaya koymaktadır. Oyunların incelenmesinde oyun biçimi ve anlatı açısından daha sağlıklı bir tür yaklaşımına ihtiyaç duyulmaktadır. Bu doğrultuda varolan tür yaklaşımları eleştirel olarak incelenecek ve oyun araştırmalarında popüler oyun türlerine yanıt olarak ortaya atılmış tür analizlerinin yeterliliği "platform oyunları" türü örneğine bakılarak değerlendirilecektir.

Uluslararası ilişkilerde yeni bir on yıllık (decade) döneme girdiğimiz günümüzde gündemin en temel sorunu dolaylı veya doğrudan bir biçimde milyarlarca insanı her anlamda etkileyen Koronavirüs (Orthocoronavirinae / Kovid-19) olmuştur. “Şiddetli akut solunum yolu sendromu Koronavirüsü-2” ya da “SARS-CoV-2” kısaltmasıyla da bilinen bu salgın hastalık ilk olarak Aralık 2019’da Çin’in Hubei (湖北省) Eyaleti’nin merkezi Wuhan (武汉市) Kenti’nde ortaya çıkmıştır. Bu bağlamda çalışmada, 17.03.2020 tarihine kadar olan gelişmeler kapsamında Kovid-19 adlı salgın hastalığın uluslararası ilişkilere etkisinin analizi, iletişim (medya), biyopolitik, biyodiplomasi, ve biyofaşizm kapsamında yapılacaktır.

Anahtar Kelimeler: Koronavirüs, İletişm, Biyopolitik, Biyodiplomasi, Biyofaşizm.

Bilindiği üzere, çevirinin salt dilsel bir aktarım olmadığı konusunda genel bir uzlaşım vardır. Çeviri, iki kültür arasında köprü görevi gören, iki kültürün birbirini anlamasını sağlayan bir iletişim aracıdır. Bu bağlamda Hans J. Vermeer ve Katharina Reiß, genel çeviri kuramlarında çeviriyi kültürlerarası iletişim olarak betimlemiş ve çevirmenlerin çift kültürlü olmalarını vurgulamışlardır. Söz konusu iletişimin doğru olarak aktarımı ise çevirmenlerin kültürlerarası iletişim becerilerine bağlıdır. Çevirmenlerin Kültürlerarası İletişim becerilerini geliştirme konusunda Friedemann Schulz von Thun’un İletişim Dörtgeni yani bir diğer ismiyle Dört Kulak Modeli büyük önem arz etmektedir. Schulz von Thun’un bu modeli, yanlış anlamalar nedeniyle bozulan sekteye uğrayan iletişimi tanımlamak için kullanılır. İletişim Dörtgeninde, her ifadenin ya da iletinin dört boyutu (yalın bilgi, kendini ifşa, ilişki ve anlaşılmaya çağrıdır) bulunur ve her boyut gönderici ve alıcı tarafından farklı yorumlanabilir. Farklı yorumlar ise yanlış anlamalara yol açmaktadır. Özellikle kültürlerarası iletişimde, yanlış anlamaları veya yanlış çevirileri önlemek için iletilerin doğru anlaşılmasını gerekir. Çevirmen, kaynak metinde veya sözlü iletişimde yer alan iletilerin alıcısı olarak düşünüldüğünde, iletinin her boyutunu doğru yorumlamalı ve en nihayetinde gönderici olarak çeviri sürecinde iletinin alıcı kitle tarafından da doğru yorumlanmasını sağlamalıdır. Dolayısıyla çevirmen, aynı zamanda belirli bir kültürel bağlamda yer alan iletileri doğru bir şekilde anlamak ve bunları erek kültüre uygun bir biçimde aktarmakla yükümlüdür.
Bu çalışmada, Friedemann Schulz von Thun’nun İletşim Dörtgeninin çeviri süreci için (açısından) işlevselliği ve çevirmenin kültürlerarası iletişim becerilerine katkısı, örnekler ile aktarılacaktır.

Oyun teknolojisi, dijital oyunlar konu edildiğinde değinilen ilk birkaç alandan biridir. Sadece dijital oyunları ele alan popüler yayınlarda değil, oyun araştırmaları ve diğer literatürlerde de oyunların gelişimi oyun teknolojilerinin gelişimi olarak okunabilmektedir. Daha gelişkin dijital oyunlara imkân veren yeni bilgisayar donanımları ve bu donanımların sınırlarını zorlayarak teknolojik ilerlemeyi besleyen oyunlar arasında bir döngü şeklinde kurulan dijital oyunlarda ilerleme miti akademik yazına da nüfuz etmiştir. Oyun teknolojisiyle ilişkilendirilen görsel gerçekçilik (Galloway, 2006), oyun dünyalarının büyüklüğü (Aarseth, 2001) ve gelişen arayüzler dijital oyunların ana ilerleme çizgisi olarak ele alınmaktadır. Teknolojik belirlenimcilik kendine belki de en çok oyun yazınında yer bulmaktadır. Oynayan insan (Huizinga, 1995) adeta 20. Yüzyılın ikinci yarısında tarih sahnesine çıkmıştır ve varlığını bilgisayar teknolojisine borçludur. Aynı doğrultuda oyunlara dair ilkler arandığında dijital oyunlarda bulunmaktadır. Oyuncu (player) yerini gamer’a, oyun (play) game’e, oynamak gaming’e, oyunsu (playful) olan da oyunlaştırmaya (gamification) bırakmıştır. Oyunun teknoloji yardımıyla medyalaştırılmasına paralel olarak, bir yandan oyun oynamak bağımlılık olarak ilan edilip patolojikleştirilirken (Bean vd., 2017), bir yandan da oyun ve emek ayrımının flulaştığı (playbour) (Kücklich, 2005; Fuchs, 2014) öne sürülmektedir. Bu çerçevede ele alınırsa, oyuncu kimliği ve deneyimi, dijital oyun sistemlerinin ve teknolojisinin tüketim temelinde oluşan dolaysız bir yan ürünü olarak algılanacaktır. 
Teknolojinin oyunları nasıl ve ne yönde dönüştürdüğü kadar, oyunların teknolojiyi nasıl etkilediği de diğer önemli bir konudur. Dijital oyunlarla birlikte oyunların yeni medya formunu aldığı öne sürülebilmekte, oyunlar yeni medya çerçevesine oturtulabilmektedir. Öte yandan yeni medyayı oyunsu özellikler taşıma potansiyeli olan ortamlar olarak da tanımlamak mümkündür. İnternete atfedilen bir dönem öncesinin özgürleştirici, eşitlikçi, katılımcı, sınırsız olma gibi olumlu özelliklerin işaret ettiği eşiktelik (liminality) oyunlara yabancı sayılmayacak bir olgudur (Kristiansen, 2015). Dijital oyunlar yeni medyaya ilişkin denemelerin kaynağı olabilmekte, fikirlerin ve uygulamaların kimi zaman kendiliğindenliği içinde serpilip geliştiği ortamlar olarak da işleyebilmektedir.
Oyun araçlarının gelişmişlik seviyesinin ve bunun getirdiği çeşitli oyun biçimlerinin oyuncu deneyimine doğrudan tercüme olup olmadığı önemli bir sorudur. Ancak ekonomik, toplumsal ve kültürel dönüşümlerden bağımsız olarak ele alındığında bu sorunun anlamlandırılması güçtür. Talan edilen kamusal mekanları ikame eden sanal uzamlar daha baştan çitlenmiş niteliktedir. Açık dünyalarda (open world) kum havuzlarına (sandbox) erişim daha baştan eşitsizdir.
Bu çalışmada oyun ve teknoloji ilişkisi, teknolojik ilerleme miti çerçevesinde ele alınacaktır. Bağımsız oyunlar, retrogaming, emulatörler, Minecraft gibi oyun endüstrisinin eğilimlerine geçici de olsa ters yönde ilerleyen örnekler oyun teknolojisinin oynama deneyiminde temel belirleyici olmadığına işaret etmektedir. Oyuncuların oyun içinde oyun kuran veya dijital oyunun sınırlarını ihlal eden farklı oynama biçimleri ve modding faaliyetleri, oyun ekonomilerine, farklı gelir modellerine ve oyun öğelerinin metalaşmasına direnci gibi olgular teknolojiyi dijital oyunların ilerlemesinin motoru olarak gören anlayışa meydan okumaktadır. Tarihte en çok oynanan oyunlar arasında yer alan Tetris (1984), Lego’ya ilham veren ahşap oyun blokları ve Minecraft (2011) arasında doğrudan oyun teknolojisinin endüstriyel tezahürünün boyunduruğu altında olmayan bir ortaklık bulunmaktadır. Olanca teknik basitlikleri ile Flappy Bird (2013) ve 2048 (2014) gibi mobil oyunlar oyuncular arasında hızla yaygınlaşabilmektedir. Bilgisayar teknolojisinin ilerlemesine bağlanmış belirgin bir tür oyun biçiminin (3 boyutlu ve çevrimiçi oyunlar) neden diğerlerine yeğ tutulması gerektiğinin ve ilerlemenin ölçütü olduğunun açıklanması gerekmektedir. Oyun biçiminin materyal sistemden kısmen bağımsız dönüşümü, modern anlamıyla oyunun geçirdiği değişiklikler ve teknolojiye odaklı kapitalist üretimin kimi zaman oyun deneyimini negatif yönde etkileyen niteliği düşünüldüğünde ilerleme mitinin sihri hızla ortadan kalkmaktadır.   
Ludoloji oyunlara kendine özgü nitelikler barındıran biçimler olarak bakmayı önüne koyan bir yaklaşım ve buna uygun yöntemler olarak tanımlanabilir (Frasca, 1999). Ayrıca dijital oyun çalışmalarının bağımsız bir disiplin olarak savunulması ve literatürün genişlemesinde de önemli bir rol oynamıştır. Oyun ve teknoloji ilişkisinin izini oyun biçimi ve oyunların üzerine kurulduğu materyal sistemler ilişkisinde aradığımızda, teknoloji üzerine kurulan ve oyunları merkeze alan ilerleme mitinin yarattığı sis perdesi dağılmaya başlamaktadır. Bu çalışmada ludolojinin kavramsal araçları ve oynayarak analiz (Aarseth, 2003) yöntemi takip edilecektir. Ele alınan konu oyun araştırmaları ve iletişim literatürü arasında köprü kurularak incelenecektir.

Kamuoyunun oluşumu, mahalle baskısı, toplumdan dış-lanma korkusu, konformizm ve suskunlaşma...

Gündelik hayatımızın merkezinde yer alan bu olgular, Alman siyaset bilimci Elisabeth Noelle-Neumann'ın kuramlaştırdığı Suskunluk Sarmalı ekseninde ve bu kez Twitter için sınanıyor.

Sarmalın yeniden keşfinde ve kamuoyu oluşumunda Twitter nasıl bir role sahip? Sarmalı kırmak ne kadar olanaklı ve bunun sosyal psikoloji ile ne tür bir bağı var? Twitter'daki olanaklar, insanları ve muhalif aktörleri suskunluklarından arındırıp, ana akım medyaya sürekli ve ye-terli bir alternatif hâline getirebilir mi?

Yazar bu arayışın peşinde koşarken, politik iklimin sürekli değiştiği, gündemi takip etmenin zorlaştığı bir ülkede yapılan çalışmanın farklı momentlerde sınanması gerektiğinin altını çiziyor ve insanın suskunlaşmasının ya da özne rolüne bürünerek yeni rollere soyunmasının nasıl gerçekleşebileceğini tartışmayı teklif ediyor.

Dijital oyunlar çağımızın en popüler iletişim ortamlarından biri haline gelmiş durumdadır. Genelde oyunlar ve özelde dijital oyunlar sıklıkla belli normları takip eden nitelikleriyle değerlendirilmektedir, ancak tarih boyunca oyunlar ihlallerin de alanı olmuştur. İhlal belirli bir sınırın, limitin geçilmesi, bir kuralın çiğnenmesi anlamına gelmektedir. Bu çalışmada oyunlardaki ve oyunlarla ilgili ihlal biçimleri incelenmektedir. Oyun ve gerçek yaşam ayrımı ihlale konu ilk sınırdır, ancak oyunlarla ilgili tek sınır bu değildir. Oyunların kuralları veya bir bütün olarak oyun alanı da ihlale konu olabilir. Oyunlardaki temsiller üzerinden toplumsal kurallar, yasaklar ve tabularla oynamak bazı oyunların esas öğesidir. Bu çalışma iletişim bilimleri ile kesişen dijital oyun çalışmalarının ve oyun biçimcilik olarak da anılan ludolojinin yöntemlerini kullanarak ihlal biçimleri ve örneklerini ele almaktadır. İhlal biçimlerini anlamlandırabilmek için öncelikle oyunların ihlale imkân veren nitelikleri ve oyun tanımları üzerinde durulmuştur. İhlal biçimleri belirlendikten sonra ihlal sınıflamaları ele alınmış ve var olan çalışmalarda eksik bırakılan bazı nitelikleri içerecek şekilde yeni bir sınıflama önerilmiştir.

İnternet sistemlerinin yaygınlaşması ve gelişimiyle sosyal medya araçlarının kullanımını her geçen gün daha da arttırmaktadır. Genel bir tanım içerisinde yeni nesil iletişim aracı olan sosyal medya milyonlarca internet kullanıcısının buluştukları, tecrübelerin ilettikleri, düşüncelerini fotoğraf ve videolarını paylaşabildikleri, tartışabildikleri, iş arayabildikleri ve daha birçok amaçla kullanabildikleri sanal ortamı ifade etmektedir. 
Web 2,0 teknolojisinin yaygınlaşması ile sosyal medyanın güvenlik kuruluşlarında kullanım alanları da çeşitlenmiştir. Bu çalışmada bu alanlar incelenmiş ve güvenlik teşkilatlarının kullanım alanları ve yöntemleri tartışılmıştır.
Sonuç olarak sosyal medya güvenlik teşkilatları açısından yeni zorluklar ve fırsatlar doğurmaktadır. Suç türlerinin artışına ve suçluların yeni yöntemler geliştirmesine katkı sağlayan sosyal medya araçları polis için de kaçınılmaz bir çalışma alanı haline gelmektedir. Sosyal medya üzerinden işlenen suçların önlenmesi ve suçluların tespitiyle beraber internet ortamı dışında işlenen suçlarla mücadelede de kullanılabilmektedir. Bunların yanı sıra sosyal medya araçları polisin halkla ilişkisinde en önemli bilgilendirme ve iletişim araçlarından birisi olmaya adaydır.

The Production of Opinion on Turkish TV Channels: Discussion Programs and Technicians of Opinion This study aims to demonstrate how the opinion is produced and technicians of opinion are selected for debate programs in TV news channels in Turkey. For this purpose, discussion programs that were broadcast between November 24-2016 and October 4, 2016 on three main news channels; NTV, Cnn Türk and Habertürk were analysed. In addition to this, in depth interviews were conducted with the journalists working in these channels as well as the experts who appeared on these screens and with those who had been sidelined because of political reasons. The study demonstrates that technicians of opinion in these programs are selected through an effective filtering mechanism. Further, it is found that the social and political inequalities that already exist in the society are also manifested in different aspects of these programs which are instrumen-talised for the reproduction of the official and hegemonic rhetoric. keywords: Mainstream, News Channel, Discussion Program , Technician of Opinion 1 "Bu makalede temel alınan araştırma kapsamında ulaşılan bulgular, yazarın Gala-tasaray Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü çatısı altındaki Medya ve İletişim Ça-lışmaları doktora programı kampsamında tamamladığı tez çalışması (Ertuna, 2018) çerçevesinde yürütülen bir araştırmanın çıktılarına dayanmaktadır."

Doğu Batı Dergisi Sinema Tutkusu II yıl:18 sayı: 73, 2015 Özlem Oğuzhan "Biz modern insanlar, eylemli hiçbir-şey-yapmama sanatçılarıyız. Sabahları işe girişip dünyayı alt-üst eder, akşamları ellerimizi kaderci bir masumlukla yıkarız (…) Suya bakıyor ve kabullenmiyorum." Ulrich Beck