Colloquia Litteraria, 2013

Brought out of the shadow The article discusses Adam Mickiewicz.Proza artystyczna: opowiadania, szkice, fragmenty. Prose artistique: contess, essais, fragments, which is a bilingual (French-Polish) endeavour in translation and editing – broadly speaking, one of historical and literary character. The book was edited by Joanna Pietrzak-Thébault in collaboration with whom Maria Prussak, Krzysztof Rutkowski and Jacek Wójcicki. Maria Prusak initiated the project and coordinated the proceedings of the team. Mickiewicz’s works in French received new translation and were edited anew.

Časopis pro právní vědu a praxi, 1999

2017

Biografistyka Pedagogiczna, 2023

In the article, the author analyzes the dissertations of the Silesian pedagogue in the current of pedagogical biographies. It justifi es how important it is to notice the evolution of changes in the research approach of a representative of humanistic pedagogy from the University of Silesia. For three decades, he has been conducting interesting research on the pedagogy of culture, its reception and possible application in contemporary school pedagogy. Thanks to the studies of Krzysztof Maliszewski's scientifi c dissertations, we learn about the transition from the renaissance of the pedagogy of the wartime reform, through pedagogy as a laboratory of culture, to existential pedagogy in the era of societies with social and educational crises.

Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne, 2020

. 2 Klasyczne omówienie tej formy pomocy archiwalnej: K. Konarski, Wstęp do inwentarza zespołu archiwalnego. Zasady opracowania, "Archeion", 21 (1952) s 192-202. Autor, postępując częściowo zgodnie z tymi zasadami, nie powołuje się jednak na pracę Kazimierza Konarskiego.

Artium Quaestiones

The subject of the paper is a painting by Artur Grottger, which has not yet been the subject of close art historical analysis, hindered by the complicated history of the painting as a material object: from its creation (1861–63) and being exhibited in Vienesse Kunstverein in 1864 (titled Das Gebet vor der Schlacht. Episode aus der vergangenen Zeit in Polen), via its appearances and disappearances in the arena of history, till its present status of an object in a private collection, whichlimits its accessibility. The reconstruction of the process of constituting its present title (The Bar Confederates Pray Before the Battle of Lanckorona), reveals the problematic status of the reference to the specific battle fought during the Bar Confederation (1768–1772). The confrontation of the pictorial presentation with a real course of the battle of Lanckorona (23 May 1771) proves that it was not Grottger’s imperative to reconstruct in a probabilistic manner neither the place nor the course o...

2020

Jana Pawła II. Celem Zjazdu była integracja środowiska studentów interesujących się naukami historycznoprawnymi, tj. historią państwa i prawa, powszechną historią państwa i prawa, historią doktryn politycznych i prawnych oraz prawem rzymskim. Przemówienie powitalne wygłosił w imieniu władz akademickich prof. dr hab. Marian Mikołajczyk, który zwrócił uwagę na znaczenie studiowania przedmiotów historycznoprawnych. Konferencja składała się z sześciu paneli-dwóch plenarnych i czterech sesyjnych, na których wygłoszono 30 referatów. Ich moderatorami byli pracownicy naukowi Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach: prof. dr hab. Marian Mikołajczyk, dr Grzegorz Nancka, dr Tomasz Szczygieł oraz mgr Konrad Graczyk. Konferencję podsumował prof. dr hab. Marian Mikołajczyk, co nie było zadaniem łatwym, zważywszy na wielkie zróżnicowanie tematyczne zaprezentowanych referatów. Profesor zwrócił uwagę na wysoki poziom merytoryczny studenckiej konferencji, czego dowodem była ożywiona dyskusja pod koniec paneli. Na zakończenie odbyło się spotka-CORE Metadata, citation and similar papers at core.ac.uk

IBL PAN, sygn. P.I.280, 2005

POEZJA I DYM Dawna historia literatury za Listem do Pizonów chętnie porównywała dzieła poety i malarza, dowodziła, że obrazowanie poetyckie może osiągnąć malarską wyrazistość. Porównanie to, choć potraktowane nie tak dosłownie, może się przy dać i dziś. W zapomnianej już książeczce Z estetyki Mickiewicza Henryk Życzyński pisał: "Sulzer pouczył Mickiewicza, że poeta może skutecznie rywalizować z malarzem"1. Pierwszą reakcją na to zdanie jest sprzeciw. Kiedy zastanawiam się nad losami nie drukowanych tekstów wielkich poetów, widzę, że w porównaniu z malarzami, grafikami, rzeźbiarzami są oni w sytuacji bez wyjścia. Pod jednym względem na pewno nie mogą z nimi "skutecznie rywalizować". Plastycy, obok utworów wykończonych, tworzą zwykle całe serie szkiców, rysunków, prób róż nych wariantów jednego tematu. Dzisiaj wszystkie one mogą funkcjonować sa modzielnie, równolegle z gotowymi kompozycjami. Gromadzone w muzeach, są badane i interpretowane. Trafiają też na ekspozycje i obecnie nikt już nie próbuje dookreślać, jak powinny zostać wykończone, z pewnością nikt nie uzupełnia bra kujących fragmentów ledwie zarysowanej postaci lub przedmiotu. Kiedy poeta zostawia nie wykończony szkic, brulion nie istniejącego w innej postaci utworu, edytor poddaje go na ogół zabiegom rekonstruującym. Porządkuje rękopis, wybie ra jeden z wariantów, stara się uzupełnić wszystko, czego zjakimkolwiek prawdo podobieństwem można się domyślać2. Krótko mówiąc, poddaje autograf zabiegom, które mają doprowadzić utwór do stanu, wjakim będzie się nadawał do upowszech nienia. Określenie, na czym taki stan polega, zwykle zależy od obowiązujących w po szczególnych okresach, zmieniających się norm i gustów badaczy oraz hipotetycz nych potrzeb czytelników. Na nie publikowane rękopisy poety nakłada się więc filtr literackich kompetencji jego potomnych, który zawsze musi być filtrem jakichś konwencji. Kiedy zmieniają się konwencje, co jakiś czas wracamy do pytania: jakiego Mickiewicza znamy. Kiedy więc dzisiaj znowu chcę wrócić do pytania o zasady postępowania edytorskiego z rękopisami, nie chodzi mi o bruliony teks tów publikowanych. Chodzi o inedita, dzieła fragmentaryczne, nie wykończone przez autora.

Porównania, 2021

nie tylko do czytania: Váchalowska gra z ideą pięknej książki Martwiło mnie wielce, że mi Stivín pod każdym artykułem umieścił "uroczą" winietkę. Próbowałem interweniować, aby te filigranowe ornamenciki usunął, ale Stivín dowodził, że takie zdobienia wynikają z reguł typograficznych i że puste miejsca nie wyglądałyby pięknie. Mówił tak przekonująco, że się w końcu zgodziłem, chociaż mi się to nie podobało (Karásek ze Lvovic 1994: 96) 1. Wspominając początki publikowania czołowego czeskiego modernistycznego czasopisma "Moderní revue" (1895-1924), jego współredaktor naczelny (obok Arnošta Procházki) Jiří Karásek ze Lvovic koncentruje uwagę wokół kłopotów towarzyszących negocjacjom, które początkujący wówczas wydawcy zmuszeni byli podejmować z właścicielami drukarni, z niechęcią przyglądającymi się rozmaitym edytorskim nowinkom, stanowiącym konsekwencję prób wdrażania w życie coraz popularniejszej na przełomie XIX i XX wieku idei "pięknej książki" 2. Konieczność oddawania rękopisów w ręce przedsiębiorców, niejako

Seminare, 2021

RECENZJE kompozycja ks. Mańskiego, wielkiego miłośnika polskich Tatr, w których zresztą zginął tragicznie w 1966 r., zasługuje na upowszechnienie wśród zespołów parafialnych. Może ona także stać się inspiracją dla współczesnych kompozytorów tworzących utwory liturgiczne.