Εξατομικευμένη Ιατρική, 2020

Το άρθρο περιλαμβάνει την παρουσίαση της επιστημονικής εσπερίδας με τίτλο: «Νέες τεχνολογίες τροποποίησης του γονιδιώματος: Βιοηθικά Ζητήματα», η οποία πραγματοποιήθηκε την Παρασκευή 21 Φεβρουαρίου 2020 και διοργανώθηκε από το «Σπίτι της Κύπρου» σε συνεργασία με το Τμήμα Κοινωνικής Θεολογίας και Θρησκειολογίας της Θεολογικής Σχολής του ΕΚΠΑ στο πλαίσιο του μεταπτυχιακού μαθήματος «Βιοηθικά Διλήμματα» του Μεταπτυχιακού Προγράμματος Σπουδών «Θρησκειολογία». Στο άρθρο αυτό περιγράφεται το περιεχόμενο των ομιλιών από την διεπιστημονική εκδήλωση για το θέμα, εξεταζόμενο από τη Βιολογία/Γενετική, τη Νομική, τη Φιλοσοφία και τη Θεολογία.

Thesis / Διδακτορική Διατριβή, 2012

Τις τελευταίες δεκαετίες υπάρχει μια έξαρση λοιμώξεων στα παιδιά ασθενείς λόγω ανθεκτικών στην αντιβίωση παθογόνων οργανισμών, ενώ πολλαπλές στρατηγικές έχουν δοκιμαστεί για τον περιορισμό της μετάδοσης τους.ΣκοπόςΗ διερεύνηση της επίδρασης της εφαρμογής νοσηλευτικών παρεμβάσεων ελέγχου λοιμώξεων στην συχνότητα VRE (Vancomycin Resistant Enterococcus) αποικισμού σε ασθενείς με νεοπλασία.ΥλικόΣυλλέχτηκαν συστηματικά 1650 καλλιέργειες κοπράνων από 122 ασθενείς και γονείς που νοσηλεύονταν στο τμήμα Αιματολογίας-Ογκολογίας της Α΄ Παιδιατρικής κλινικής του Πανεπιστημίου Αθηνών από 2008-2010. Έγινε επιτήρηση περιβάλλοντος για VRE (663 καλλιέργειες) και εκτίμηση της συμμόρφωσης των επαγγελματιών υγείας με την υγιεινή των χεριών (2882 περιπτώσεις).ΜέθοδοςΣυγκριτική μελέτη με ομάδα VRE(+) ασθενών και ομάδα παρεμβάσεων (VRE(-) ασθενείς), προ και μετά μετρήσεις. Έγινε συστηματική επιτήρηση των ασθενών & γονέων που νοσηλεύονταν με καλλιέργειες για VRE, απομονώθηκαν οι ασθενείς, έγινε εκπαίδευση ...

1997

Η διατριβή καλύπτει την προβληματική των χρονικών ορίων εφαρμογής των ποινικών δικονομικών. Αρχικά εκτίθεται το πλαίσιο ρύθμισης και λειτουργίας της ισχύος των νόμων προκειμένου αυτή να διακριθεί ακολούθως από την έννοια της εφαρμογής των νόμων. Ακολούθως τίθεται το ερώτημα: Ισχύει η συνταγματική απαγόρευση της αναδρομικότητας πλην του ουσιαστικού και στο δικονομικό ποινικό δίκαιο; Κατ’ αρχήν η αποτίμηση του συναφούς ιστορικοφιλοσοφικού υλικού αποδεικνύει τη στενή σύνδεση της απαγόρευσης της αναδρομικότητας με το γενικότερο κοινωνικό και πολιτικό ζητούμενο. Η μορφή που σε κάθε εποχή προσλαμβάνει η σχέση εξουσίας - ατόμου αποβαίνει καθοριστική για τη θέση χρονικών ορίων κατά τη νομοθέτηση και την εφαρμογή των ποινικών νόμων. Καταγράφεται το πλαίσιο θεσμικής ρύθμισης της αρχής της νομιμότητας της ποινικής καταστολής και της απαγόρευσης της αναδρομικότητας ενώ παράλληλα αναλύονται οι περιπτώσεις υποχώρησής τους (π.χ. μεταβολές νομολογία, προσωρινοί νόμοι). Ακολουθεί επισκόπηση των θεωρητικών απόψεων και των νομολογιακών παραδοχών που αφορούν την αναδρομικότητα των ποινικών δικονομικών νόμων, στις περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες καθώς και στις Η.Π.Α. Στο τέλος αυτής της επισκόπησης προσεγγίζονται κριτικά τα επιμέρους επιχειρήματα της κρατούσας γνώμης. Η βασική θέση της διατριβής συνίσταται στη θεώρηση του ποινικού φαινομένου ως ενότητας με επιμέρους στοιχεία το έννομο αγαθό, το έγκλημα και την ποινή. Η διαδικασία επιβολής της ποινής πρέπει να συντελείται σύμφωνα με σταθερούς κανόνες που να εγγυώνται τη νομιμοποίηση της: nullum crimen, nulla poena sine processu. Παράλληλα ερευνάται η σχέση των κανόνων επιβολής της ποινής (ποινική δικονομία) με τους κανόνες του ουσιαστικού δικαίου και προτείνεται η αναφορά σε κατασταλτικούς κανόνες και η υιοθέτηση μιας νέας ορολογίας με βάση την ποινή: δίκαιο απειλής της ποινής (ουσιαστικό π. δ.), δίκαιο επιβολής της ποινής (δικονομικό π. δ.) και δίκαιο έκτισης της ποινής. Παραπέρα ερευνάται η φύση της ποινικής δίκης η οποία λειτουργεί ως μηχανισμός επιβολής της οργανωμένης απαντήσεως της κοινωνίας στο έγκλημα. Έτσι και η ποινική δικονομία, ως μέρος του όλου δικαιικού συστήματος, αποτελεί εργαλείο διαχείρισης κοινωνικών συγκρούσεων και εκφράζει τον γενικά ταξικό χαρακτήρα της κοινωνικής οργάνωσης και συνιστά παράλληλα ένα εγγυητικό μηχανισμό και μια βάση προστασίας των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.Τέλος διατυπώνονται τα επιχειρήματα για την ισχύ της απαγόρευσης της αναδρομικότητας στο ποινικό δικονομικό δίκαιο: Αποτροπή της αυθαιρεσίας της εξουσίας ως κεντρικού σημείου της ιστορικής έρευνας, Αρχή του κράτους δικαίου ως γενική εγγύηση της νομιμότητας, δημοσιότητας και ελεγξιμότητας της κρατικής δραστηριότητας, Αρχή της δικαιικής ασφάλειας, Σύνδεση της γενικότητας του νόμου με την αναδρομικότητα, Αρχή της ίσης μεταχείρισης των ατόμων, Επέκταση του πεδίου προστασίας του άρθρου 7 § 1 του Συντάγματος και στο χώρο της ποινικής δικονομίας. Ο κανόνας συνεπώς δεν είναι η επιλογή του νόμου πράξης ή εκδίκασης αλλά η αποτροπή εφαρμογής εκείνου που είναι δυσμενέστερος. Η ποινική δίκη λοιπόν θα διεξαχθεί με βάση τον ομόχρονό της νόμο (σε αναδρομική εφαρμογή) τότε μόνο όταν κριθεί ότι αυτός δεν είναι δυσμενέστερος από κείνον που ίσχυε κατά την τέλεση της αξιόποινης πράξης. Στο επίμετρο της εργασίας δοκιμάζονται οι θέσεις που έχουν προηγηθεί μέσα από την εξέταση της αναδρομικότητας, στο χώρο των ενδίκων μέσων.

Υπόβαθρο και στόχοι: Η ετήσια επίπτωση και η θνητότητα του αγγειακού εγκεφαλικού επεισοδίου (ΑΕΕ) φαίνεται να ελαττώνεται τις τελευταίες δεκαετίες στις χώρες υψηλού εισοδήματος. Οι επιδημιολογικές μελέτες αποτελούν ακρογωνιαίο λίθο για την αξιολόγηση των συστημάτων υγείας και την οργάνωση στρατηγικών πρόληψης και θεραπείας. Σκοπός της παρούσας πληθυσμιακής μελέτης ήταν να προσδιορίσει την πλέον πρόσφατη ετήσια επίπτωση σε συγκεκριμένο πληθυσμό, καθώς και τις χρονικές τάσεις της επίπτωσης και του ρυθμού θνητότητας του οξέος αγγειακού εγκεφαλικού επεισοδίου στον πληθυσμό του νομού Αρκαδίας. Μέθοδοι: Tρεις πληθυσμιακές καταγραφές διενεργήθηκαν στο νομό της Αρκαδίας: η πρώτη από τον Νοέμβριο του 1993 έως τον Οκτώβριο του 1995, η δεύτερη το 2004 και η τελευταία μεταξύ του 2015 και του 2016. Και στις τρεις καταγραφές χρησιμοποιήθηκαν τα ίδια κριτήρια διασφάλισης της ποιότητας των δεδομένων, ενώ όλα τα πρώτα οξέα ΑΕΕ ανιχνεύθηκαν και διασταυρώθηκαν μέσω πολλαπλών αλληλοεπικαλυπτόμενων πηγώ...

2021

Developmental dyslexia constitutes a specific learning difficulty of written speech, especially in relation to reading, and is characterized by its wide variety of symptoms. Various hypotheses have been suggested regarding the causes of the disorder, either at the cognitive or the biological level. The purpose of the present study was to investigate the neurocognitive subtypes of developmental dyslexia with a view to determine whether children with dyslexia can be divided into distinct categories based on their deficits in various areas. The sample of our study consisted of 101 children drawn from the 3 th , 4 th , 5 th and 6 th grades of primary schools (mean age 11.15 years), all of whom had been diagnosed with dyslexia by a public diagnostic centre. Students were given a series of tests assessing a wide range of skills. Specifically, the phonological, memory, attention, processing speed, motor, visual, and visual-motor skills were assessed. Our results showed that children with dyslexia can be divided into three subtypes. The first subtype consisted of children who were distinguished based on their performance in tests assessing the phonological, memory, attention, processing speed along with the visual and motor fields. The second subtype consisted of children who were differentiated based on their performance in the field of memory, motor and visualmotor. The third subtype consisted of children who were differentiated in their motor performance only. In conclusion, the findings of the study suggest that school-aged children accredited with developmental dyslexia can be distinguished into subtypes with particular neurocognitive characteristics. In addition, our results have shown that most dyslexic children experience difficulties in more than one cognitive domains and offer empirical support to current models claiming the existence of multiple neurocognitive deficits in developmental dyslexia.

2021

2021

Στην παρούσα εργασία εξετάζεται η πρακτική της κοσμοπλασίας (worldbuilding), η χρήση δηλαδή καλλιτεχνικών μέσων (λογοτεχνία, οπτικές τέχνες κ.α.) για την κατασκευή και παρουσίαση κόσμων. Αρχικά γίνεται μια προσπάθεια να εντοπιστούν οι θεμελιώδεις συνθετικές αρχές που διέπουν την κοσμοπλασία. Οι αρχές αυτές εξετάζονται στο context της fantasy λογοτεχνίας, ως κατεξοχήν πεδίο εφαρμογής και ανάπτυξης της συνθετικής αυτής πρακτικής. Χρησιμοποιώντας παραδείγματα από δύο από τα πιο επηρεαστικά κείμενα αυτής της παράδοσης (το Σιλμαρίλλιον του J. R. R. Tolkien και το έπος της Γαιοθάλασσας της U. K. Le Guin), η εργασία αποσκοπεί να σκιαγραφηθούν εκείνες οι πλευρές που αποδίδουν στα έργα μια συγκεκριμένη «κοσμικότητα» (worldness), καθώς και οι συνθετικές αρχές που τις παράγουν. Στην παρούσα έρευνα υποστηρίζεται πως η κατασκευή κόσμων μπορεί να εννοηθεί ως μια συνθετική πρακτική που εμφυσά σε κατασκευασμένα σύνολα σαφείς εννοιολογικές συσχετίσεις και νοηματοδοτικές σχέσεις, οι οποίες δημιουργούν με το κοινό μια σχέση κατοίκησης. Με την ανάλυση των δύο παραδειγμάτων, επισημαίνεται ότι η κατανόηση αυτών των νοηματοδοτικών πλαισίων εκφράζεται μέσα από συνθετικά σύνολα (θεματικές σχέσεις, χωρικές διαμορφώσεις, μοτίβα αφηγηματικά και μη ...). Η κοσμοπλασία, ιδωμένη ως χτίσιμο ενός περιβάλλοντος βάσει κάποιων ιδεών και επανεξέταση αυτών σύμφωνα με τα συμπεράσματα που προκύπτουν από την κατοίκηση του εν λόγω περιβάλλοντος, αναδεικνύεται ως ένα χρήσιμο σχεδιαστικό εργαλείο.

1979

Hellenic Archives of Oral & Maxillofacial Surgery, 2013

Introduction: The author of the famous novel “Pope Joan” Emmanuel Roides was a victim of a road traffic accident in Athens towards the end of the 19th century, resulting in a maxillary fracture. Material and method: The critical study “The tragic notebook of Emmanuel Roides”, written by K. G. Kassinis, was studied in detail, to find out how the road traffic accident was happened, the consequences of Emmanuel Roides’s injury, as well as its management. Results: On July 27, 1885 Emmanuel Roides was hit by two carriages in such a way that passing the wheel of one carriage above his head caused a maxillary fracture. Doctors engaged in the surgical management and his overall care were general surgeons as well as a dentist. Conclusions: Emmanuel Roides’s case enriches our knowledge about management of maxillofacial injuries in Athens towards the end of the 19th century, bringing forward the timeless problem of road traffic accidents and road safety, as basic etiological factors of viscerocranium fractures.

Psychology: the Journal of the Hellenic Psychological Society, 2020

The interest with regard to the Borderline Personality Disorder (BPD) has increased in the past few years, because the number of people with the aforementioned diagnosis who use mental health services has risen. The study aimed at examining the defense mechanisms in people with BPD diagnosis in relation to the attachment type they adopt. Thesample consisted of 36 adult subjects diagnosed with BPD who attended psychiatric outpatient departments and 36 people who attended the ophthalmologic outpatient care at a general hospital. The adult attachment questionnaire CA-MIR and the Defense Style Questionnaire-40 were administered to the participants. In general, results are in accordance with the theoretical background, because it was demonstrated that diagnosed subjects scored higher in the insecure attachment types, that is, the ambivalent, the detached and the non-resolved, whereas the non-diagnosed scored higher in the autonomous attachment. Moreover, diagnosed subjects used more than...