Η μαύρη σημαία του Ισλαμικού Κράτους αποτελεί σημείο αναφοράς τα τελευταία έτη, καθότι είναι συνυφασμένη με τους αποκεφαλισμούς, τις επιθέσεις αυτοκτονίας και εν γένει τον Τζιχάντ στη Συρία και το Ιράκ. Ακολουθεί μια μικρή σύνοψη του συμβολισμού της.

Παρουσίαση που πραγματοποιήθηκε στο Συνέδριο Mare Nostrum V:  "Η Μεσόγειος Τρία Χρόνια Μετά".  Έγινε αναφορά στις σημαντικότερες ισλαμιστικές τρομοκρατικές οργανώσεις της Μέσης Ανατολής εκείνη την περίοδο.

Περισσότερα για το συνέδριο θα βρείτε εδώ: www.marenostrum.edu.gr

Το Ισλαμικό Κράτος, διαρκώς χάνει εδάφη στη Μέση Ανατολή. Στη Συρία και το Ιράκ οι δυνάμεις του αποκρούονται και οπισθοχωρούν, και οι γραμμές τροφοδοσίας των μαχητών του κόβονται. Μέχρι σήμερα, η οργάνωση δεν έχει δημιουργήσει συνεκτικούς δεσμούς στους πληθυσμούς που βρίσκονταν υπό την επιρροή της. Αυτό οδηγεί στην αποξένωση του κυρίου πυλώνα των μαχητών, αφού λειτουργούν ως τύραννοι χωρίς λαϊκή αποδοχή. Παράλληλα όμως πολλοί υποστηρικτές του ΙΚ βρέθηκαν "εκτός" της επικράτειας του. Δημιουργήθηκαν λοιπόν δομές προπαγάνδας, οι οποίες στον αιώνα της πληροφόρισης σημαίνουν: διαδικτυακή δράση και εξάπλωση. Παρακάτω υπάρχει μια αναφορά στο τι μέλει γενέσθαι με την διάδοση των "web-fighters"  του ΙΚΙΣ.

Παρουσίαση που πραγματοποιήθηκε στα πλαίσια του συνεδρίου Mare Nostrum VI, τον Μάιο του 2015. Αναλύθηκαν οι δρώντες του εμφυλίου της Υεμένης, ιστορικά στοιχεία για το πως ξεκίνησε, και αναφορά στην ανθρωπιστική κρίση όπου ο πόλεμος αυτός δημιούργησε.

Οι μαχητές του Ισλαμικού Κράτους υποχωρούν άτακτα από τις περιοχές όπου ήλεγχαν στο έδαφος του Ιράκ. Πλέον, έχουν δημιουργήσει μικρές ομάδες, οι οποίες κινούνται αυτόνομα και ως εκ τούτου δεν εντοπίζονται εύκολα. Μάλιστα, πολύ συχνά επιτίθενται σε ιρακινές δυνάμεις, καταφέρνοντας θανατηφόρα χτυπήματα. Τι συμβαίνει με τους μαχητές αυτούς;

Θεωρείται πως το Ισλάμ, και μάλιστα το πολιτικό Ισλάμ, αποτελεί παράγοντα περιφερειακής αποσταθεροποίησης, άποψη που φαίνεται να ενισχύεται από την δράση ισλαμικών τρομοκρατικών οργανώσεων στην ευρύτερη Μέση Ανατολή, την υποσαχάριο Αφρική κλπ.. Στο κείμενο που ακολουθεί θα εξετάσουμε το φαινόμενο του πολιτικού Ισλάμ στις διάφορες εκδοχές του, εστιάζοντας στην περίπτωση του Ιράκ, από όπου ξεκίνησε η δράση της Αλ Κάϊντα του Ιράκ, η οποία-μέσω των εδαφικών της κατακτήσεων-μετονομάστηκε σε Ισλαμικό Κράτος του Ιράκ και της Συρίας. Ισλαμικός Φονταμενταλισμός Ο όρος ισλαμικός φονταμενταλισμός, σημαίνει την επιστροφή των πιστών μουσουλμάνων στην κατά γράμμα εφαρμογή των θρησκευτικών κανόνων του Ισλάμ, στη μελέτη του Κορανίου και των Χαντίθ και την εφαρμογή του ισλαμικού Νόμου.

Η Αλ Κάιντα του Ισλαμικού Μάκρεμπ είναι μία τζιχαντιστική τρομοκρατική ομάδα, η οποία δρα στη Βόρεια Αφρική. Οι στόχοι της οργάνωσης έγιναν ευρέως γνωστοί το 2008, όταν ο Abdelmalek Droukdal έδωσε συνέντευξη στους New York Times. «Πρωταρχικός μας σκοπός είναι η εγκαθίδρυση της Σαρία και η υποτέλεια στον Αλλάχ. Οι γενικοί στόχοι μας είναι οι ίδιοι με της μητέρας Αλ Κάιντα, και τους γνωρίζετε...»
Στο κείμενο που ακολουθεί, γίνεται μια σκιαγράφηση των στόχων της Οργάνωσης, αλλά και της στρατηγικής της, συνεπικουρούμενη από την ιστορική της διαδρομή.

Ένα χρόνο µετά το δηµοψήφισµα της Τουρκίας το οποίο άφησε πίσω της δεκαετίες κοινοβουλευτικής πολιτικής για ένα προεδρικό σύστηµα, οι πολίτες ετοιµάζονται πλέον για νέες εκλογές, το διακύβευµα των οποίων υπερβαίνει την επιλογή του επόµενου ηγέτη τους.

Η περίοδος 2002 - 2018, συνοψίζει την άνοδο στην εξουσία του Κόμματος Δημοκρατίας και Ανάπτυξης (ΑΚP) και την παράλληλη κυριαρχία του ηγέτη του, Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν. Το 2002 το ΑΚΡ κέρδισε την ψήφο του λαού και ανέλαβε τη διακυβέρνηση της Τουρκίας. Τον Ιούλιο του 2016, η χώρα βρέθηκε ένα βήμα πριν την κατάλυση του πολιτεύματος της, καθώς εξελίχθηκε το αποτυχημένο πραξικόπημα. Κατόπιν αυτού, η πολιτική κατάσταση στη χώρα άλλαξε, με μια νέα σκληρή και απόλυτη εξουσία να λειτουργεί αυταρχικά έναντι κάθε αντιφρονούντα. Τέλος, το 2018 είναι έτος ορόσημο για την Τουρκική Δημοκρατία καθώς μετά από δημοψήφισμα και περίοδο ανακατατάξεων, η νέα κυβέρνηση του Ιουνίου 2018 θα είναι η πρώτη μετά την αλλαγή του πολιτεύματος σε προεδρική Δημοκρατία.

Το παρακάτω κείμενο χωρίζεται σε τρεις ενότητες. Το πολιτικό πλαίσιο, την ιστορική ανάλυση του πολιτικού λόγου της εξουσίας και το μέλλον στη γείτονα χώρα. Στο πολιτικό πλαίσιο αναλύεται αφενός το πολιτικό Ισλάμ ως θεώρηση των πραγμάτων και αφετέρου η επιρροή του στην τουρκική πολιτική σκήνη. Στο δεύτερο μέρος, συνοψίζονται τα σημαντικότερα υποδείγματα πολιτικού λόγου εμπλουτισμένου από το Ισλάμ στην Τουρκία. Τέλος, ακολουθει ανασκόπηση των γεγονότων που οδήγησαν στις εκλογές του 2018 καθώς και μια πρόβλεψη-πρόταση για το μέλλον του ΑΚΡ.

Τo Ισλάμ ως πίστη, συγχέεται συχνά με με το πολιτικό Ισλάμ, με αποτέλεσμα της σύγκρισης αυτής να είναι είναι η θεώρηση πως η πίστη αυτή, αποτελεί παράγοντα  τρομοκρατίας. Η άποψη αυτή, ενισχύεται μάλιστα  από τη δράση ισλαμικών τρομοκρατικών οργανώσεων στην ευρύτερη Μέση Ανατολή, την υποσαχάριο, αλλά και τη βόρεια Αφρική. Στην παρακάτω μελέτη, εξετάζεται το φαινόμενο του πολιτικού Ισλάμ στις διάφορες εκδοχές του, εστιάζοντας στην περίπτωση των Αδελφών Μουσουλμάνων που έδρασαν και δρουν στην Αίγυπτο και άλλες χώρες. Η οργάνωση αυτή αποτελεί λίκνο της ιδεολογικής κατασκευής του ριζοσπαστικού πολιτικού Ισλάμ, έχοντας ως ιστορικές αναφορές κυρίως τον Χασάν αλ Μπάνα και τον Σαγίντ Κουτμπ, θεωρητικούς του ισλαμιστικού κινήματος στην Αίγυπτο και μετέπειτα σε ολόκληρο τον αραβικό κόσμο.