Erdoğan BOZ
Erdoğan Boz studied Turkish Language at Selçuk University (BA, 1985), Dicle University (MSc, 1993) and İnönü University (PhD, 1996). He studied in Contemporary Turkish Language, Dialectology, Old-Anatolian Turkish, Lexicography and Linguistics in "Kahramanmaraş Sütçü İmam University" (Until 1997), "Afyon Kocatepe University (Until 2008) and "Eskişehir Osmangazi University" respectively.
Phone: 905052248995
Address: Eskişehir Osmangazi Üniversitesi
Fen Edebiyat Fakültesi
Türk Dili ve Edebiyatı Bölümü
Eskişehir-Türkiye
Phone: 905052248995
Address: Eskişehir Osmangazi Üniversitesi
Fen Edebiyat Fakültesi
Türk Dili ve Edebiyatı Bölümü
Eskişehir-Türkiye
less
Related Authors
InterestsView All (51)
Uploads
Papers by Erdoğan BOZ
Osmanlıca devresi, bünyesinde Eski Anadolu Türkçesine ait bir çok özelliği devam ettirirken yavaş yavaş -kendisini sonradan iyiden iyiye hissettirecek olan- bir takım değişikleri de gösterir. Bilindiği gibi bu devreyi takip edecek olan Klasik Osmanlıca ve Son Osmanlıca devreleri Türkiye Türkçesinin teşkilinde önemli etkilere sahiptirler. Biz bu çalışmamızda, metnimize bağlı olarak, ünlü uyumlarını (kalınlık-incelik, düzlük –yuvarlaklık) tespit ettik.
Buna göre kalınlık –incelik uyumu iki örnek dışında tamdır. Düzlük-yuvarlaklık uyumuna gelince, tespit edilen sayıca az örnekler, söz konusu uyumun bu devrede başladığına dair önemli bir delil olarak kabul edilebilir.
Osmanlıca devresi, bünyesinde Eski Anadolu Türkçesine ait bir çok özelliği devam ettirirken yavaş yavaş -kendisini sonradan iyiden iyiye hissettirecek olan- bir takım değişikleri de gösterir. Bilindiği gibi bu devreyi takip edecek olan Klasik Osmanlıca ve Son Osmanlıca devreleri Türkiye Türkçesinin teşkilinde önemli etkilere sahiptirler. Biz bu çalışmamızda, metnimize bağlı olarak, ünlü uyumlarını (kalınlık-incelik, düzlük –yuvarlaklık) tespit ettik.
Buna göre kalınlık –incelik uyumu iki örnek dışında tamdır. Düzlük-yuvarlaklık uyumuna gelince, tespit edilen sayıca az örnekler, söz konusu uyumun bu devrede başladığına dair önemli bir delil olarak kabul edilebilir.
vurgu yaparak diller arası etkileşimi araştıran bir alan olarak 70’li yılların başından itibaren
önem kazanmış disiplinler arası bir çalışma alanıdır.
Çevredilbilimi, dil-toplum-kültür-çevre ilişkisine ve sorunlarına bilinen, kalıplaşmış
resmi çerçevenin dışında bakar ve biyolojideki çeşitliliğe benzer bir çeşitliliğin kültür ve dilde
de olması gerektiğini savunur.
Dil doğal bir kaynaktır tıpkı bitkiler ve hayvanlar gibi. Çevrebilimi, çevremizde önemli
bir yere sahip olan bitki, hayvan vd. doğa unsurlarının korunmasını ve doğal ortamında
yaşamasını dikkate alır. Çevredilbilimi de (insan için) en az bir bitki veya bir hayvan kadar
değeri olan dilin korunması ve kendi doğal ortamında yaşaması üzerinde durur.
19. yüzyılın sonunda Türkiye’ye göç etmek zorunda kalan Kazan Tatarlarının küçük bir
kısmı Eskişehir’in Çifteler ilçesi Osmaniye köyüne gelip yerleşmişlerdir. Uzun yıllar kendi köy
ortamlarında Kazan Tatar kültürünü yaşatan ve dillerini kullanan Tatarlar, eğitim, geçim
sıkıntısı, evlilik vd. nedenlerden dolayı köylerini terk ederek başta Eskişehir olmak üzere
büyük yerleşim birimlerine göç etmişlerdir. Böylelikle uzunca bir süre günlük hayatta etkin bir
şekilde kullanılan Kazan Tatar Türkçesi, giderek alan boşaltmış ve yerini Türkiye Türkçesine
bırakmıştır. Bu durum çevredilbilimi açısından bir kayıptır. Bu bağlamda Kazan Tatar
Türkçesinin alan boşaltarak belli yaş aralığında kullanıyor olması başta Kazan Tatarları olmak
üzere ve çevreye duyarlı herkes tarafından dikkate alınmalıdır.
Bu bildiride (yukarıda verdiğimiz bilgiler ışığında) Eskişehir’de konuşulan Kazan Tatar
Türkçesinin çevredilbilimsel açıdan incelemesi yapılacaktır.
Anahtar Kelimeler: Çevredilbilimi, Eskişehir, Kazan Tatar Türkçesi, Osmaniye.
In this paper, Nogai performance of Noghais settled in Eskişehir will be emphasized.
Eskişehir is one of the important centres of population for Noghais who started
to emigrate to Anatolia. They have identified it second motherland since 1850-60’s.
Noghais, inhabited in Eskisehir for 120-130 years, kept to their own language and
culture while they were living in villages as a closed society for a long time.
Emigration process in Turkey affected Noghais too and the Noghai villages became
empty by degrees. Noghais emigrated to İstanbul, Ankara, İzmir and near city
centres especially, preferred USA abroad.
These emigrations caused major losses about their culture and their language
especially. Thus, functional value of Nogai between Noghais almost got to failure
completely. Noghai culture stopped being a living value and gave its place to common
culture values.
In this study, Nogai performance of Noghais was discussed. For this purpose, all
places in Eskisehir which Noghais settled were visited. The previously prepared open
ended questions were asked resource persons by direct interview method. Acquired
datas were converted to tables and commented.