Books by Katarzyna Person
https://cbj.jhi.pl/documents/1163308/0/
https://cbj.jhi.pl/documents/1025424/0/
Niniejszy tom zawiera dzienniki i zapiski z getta warszawskiego. Obejmuje autografy i rękopisy an... more Niniejszy tom zawiera dzienniki i zapiski z getta warszawskiego. Obejmuje autografy i rękopisy anonimowe, bezpośrednie relacje autorów oraz teksty osób trzecich spisane przez współpracowników Oneg Szabat.
Najobszerniejszym dokumentem jest dziennik Abrahama Lewina, należącego do grona najbliższych współpracowników Emanuela Ringelbluma. Zachowały się również zapiski innych członków Oneg Szabat, np. Jechiela Górnego, Eliasza Gutkowskiego, Menachema Mendela Kohna, Sz. Szajnkindera, Mordechaja Szwarcbarda, Nechemiasza Tytelmana. Dla losów Archiwum Ringelbluma niezwykle ważne są zapiski Dawida Grabera i Nachuma Grzywacza, rejestrujące dramatyczny przebieg zakopywania (na przełomie lipca i sierpnia 1942 r.) pierwszej części ARG.
Prezentowane relacje poświęcone są głównie gettu warszawskiemu, ale nie brakuje w nich opisu wydarzeń rozgrywających się poza stolicą. Teksty zebrane w tym tomie pokazują, jak różnorodny był sposób relacjonowania czasów Zagłady. Jedni starali się nadać swoim zapiskom możliwie obiektywny charakter, przedstawiając jedynie konkretne wydarzenia, inni nie potrafili lub nie chcieli skrywać swoich emocji i doznań.
https://cbj.jhi.pl/documents/741845/0/
https://cbj.jhi.pl/documents/741860/0/
Book Reviews by Katarzyna Person
,), pp., map, illustrations, bibliography, appendix, index. ISBN-. "If indeed human selection was... more ,), pp., map, illustrations, bibliography, appendix, index. ISBN-. "If indeed human selection was so careful, so cautious, why were these people so bad, why did they harm the population so badly, why did the people hate them so much?" (p.). is was a question posed by Stanisław Gombiński, a former member of the Jewish Order Service (Jüdischer Ordnungsdienst), the official name of the Jewish "police" in the captive city-state that was the Warsaw ghetto. Established in November , the service was conceived with commitment to the highest standards of professionalism. All members joined voluntarily. One of the core conditions for admission was an impeccable past. Yet a er a brief three years of existence, the Order Service had become synonymous with corruption, violence, and collaborationism, enjoying widespread contempt among the Jewish population. Its most symbolic-and devastating-act of moral deterioration was the participation of its members in the "Great Action" (Grossaktion), the German codename for the deportation of the ghetto inhabitants to the Treblinka death camp, which began in the summer of. e question of the uncanny transformation of the
Katarzyna Person's study of the Jewish Police in the Warsaw ghetto, translated from the 2018 Poli... more Katarzyna Person's study of the Jewish Police in the Warsaw ghetto, translated from the 2018 Polish edition, is a major contribution to Holocaust Studies literature. Based on exhaustive archival research, including hundreds of unpublished diaries and testimonies housed at the Jewish Historical Institute in Warsaw, documents from Yad Vashem in Jerusalem, the Yivo Institute in New York, and the US Holocaust Memorial Museum in Washington, this unique portrait of the Jewish Police in the Warsaw ghetto also includes stunning, rare archival photographs of ordinary Jewish policeman. The book begins by chronicling the early history of the Warsaw ghetto's Jewish police force from its establishment on 20 September 1940, to its dissolution on 30 April 1943, when its last dozen or so members were executed. Person's study constitutes the most in-depth, detailed examination of this sensitive topic in Holocaust Studies touching upon Jewish agency and Jewish cooperation with the German authorities to facilitate mass Jewish deportations from the Warsaw ghetto. The book's use of archival photos of ordinary Jewish policemen humanizes a story that is often told in the abstract and which heretofore has only discussed the top police chiefs. The Jewish Police's first chief, Józef Szerynski, was not Jewish. He was a Roman Catholic convert who qualified as Jewish by race under Nazi race laws. We learn from Person that Szerynski was only offered the position after two men turned down the offer (12). Szerynski was unknown in the Jewish community, "a man from nowhere" (14). Of the 7,000 applicants for employment in the Jewish Police, 1,000 were initially approved in November 1940. Applicants had to be at least 5 ′ 7 ′′ , have a high school diploma, be physically fit, and have no police record (17). Person demonstrates that the initial 1,000 policemen came from a Jewish milieu, that they were not particularly assimilated, and many spoke Yiddish (23). Her findings go against the common perception that the Warsaw ghetto police were either converts or wholly assimilated. This perception likely derived from the fact that police chief Szerynski chose several fellow converts as his close collaborators. The Jewish Police force rose to its peak of 2,000 men by November 1941. Among them were an estimated 200 Jewish Gestapo informants placed there by the German authorities (31). How, then, did the inhabitants of Nazi Europe's largest ghetto view the Jewish Police by the end of 1941? Person maintains that Warsaw ghetto dwellers regarded the Jewish Police "as a criminal organization … as people with agency, who chose to carry out orders against the interest of other Jews" (76). Accounts preserved in the Ringelblum Archive demonstrate that Jewish policemen in the Warsaw ghetto were not regarded as real Jews. But as Person argues, "[i]n reality, there were not many converts among the police and not all of them came from strongly assimilated homes" (80). Person's findings provide a significant corrective. She cites Emanual Ringelblum noting that two of his assistants working on the underground archive were Jewish policemen. But it is true that the head of the Jewish Police and his assistants were vehemently hated men. On 1 May 1942, the head of the Jewish Police, Józef Szerynski, was arrested for concealing a contraband fur coat that belonged to his wife. Szerynski was replaced by a figure who became even more hated, Jakub Lejkin, a graduate of the
![Research paper thumbnail of Andrea Löw: Rezension von: Katarzyna Person: Warsaw Ghetto police: the Jewish Order Service during the Nazi occupatiion, Ithaca / London: Cornell University Press 2021, in: sehepunkte 21 (2021), Nr. 12 [15.12.2021]](https://attachments.academia-assets.com/76578541/thumbnails/1.jpg)
, eine jüdische Polizeieinheit in den Gettos im deutsch besetzten Osteuropa, war neben den sogena... more , eine jüdische Polizeieinheit in den Gettos im deutsch besetzten Osteuropa, war neben den sogenannten Judenräten die umstrittenste und am schärfsten kritisierte jüdische Institution, die in der Zeit des Holocaust tätig war. Mussten die jüdischen Polizisten doch die Gettogrenzen bewachen, in den Zwangswohnvierteln für Ruhe und Ordnung sorgen und später dann-und dies war der schwerwiegendste Vorwurf an sie seitens der Zeitgenossen und der Überlebenden-den deutschen Einsatzkräften dabei helfen, jüdische Männer, Frauen und Kinder zu den Sammelpunkten zu bringen, von denen aus sie in die Vernichtungslager deportiert wurden. Dem jüdischen Ordnungsdienst im größten von den Nationalsozialisten eingerichteten Getto, demjenigen in Warschau, widmet sich die nun in englischer Übersetzung vorliegende Studie von Katarzyna Person, einer der besten Kennerinnen der Geschichte des Warschauer Gettos. Auf breiter Quellenbasis schildert sie die Entstehung, das Wirken des Ordnungsdienstes, aber auch die Wahrnehmungen der Polizisten selbst und die der übrigen Gettobevölkerung. Sie lässt die Menschen dabei ausführlich selbst zu Wort kommen, zitiert auf zahlreichen Tagebüchern und Berichten, aus den Dokumenten des Judenrats sowie aus den Quellen aus dem Untergrundarchiv des Warschauer Ghettos. Auch die Berichte, die der Ordnungsdienst den deutschen Behörden über sein Wirken im Getto abliefern musste, wertet sie aus. Person beschreibt die Entstehung und Entwicklung der auf deutsche Anordnung hin gegründeten jüdischen Polizeieinheit, untersucht, wer diejenigen waren, die hier eine Arbeit suchten und fanden, fragt nach ihren Motivationen und Selbsteinschätzungen. Unter dem Kommandanten Józef Szeryński, einem zum Katholizismus konvertierten Juden, der bereits vor dem Krieg in der polnischen Polizei gearbeitet hatte, kamen vor allem assimilierte, Polnisch sprechende Männer aus höheren Schichten in die Polizeieinheit, was unter der breiten Bevölkerung Kritik hervorrief, sie die Polizisten aber auch als "Fremde" sehen ließ: Diese Polizisten waren die Anderen, sie hatten mit der großen Mehrheit der Warschauer jüdischen Bevölkerung nichts zu tun, so eine
Uploads
Books by Katarzyna Person
Najobszerniejszym dokumentem jest dziennik Abrahama Lewina, należącego do grona najbliższych współpracowników Emanuela Ringelbluma. Zachowały się również zapiski innych członków Oneg Szabat, np. Jechiela Górnego, Eliasza Gutkowskiego, Menachema Mendela Kohna, Sz. Szajnkindera, Mordechaja Szwarcbarda, Nechemiasza Tytelmana. Dla losów Archiwum Ringelbluma niezwykle ważne są zapiski Dawida Grabera i Nachuma Grzywacza, rejestrujące dramatyczny przebieg zakopywania (na przełomie lipca i sierpnia 1942 r.) pierwszej części ARG.
Prezentowane relacje poświęcone są głównie gettu warszawskiemu, ale nie brakuje w nich opisu wydarzeń rozgrywających się poza stolicą. Teksty zebrane w tym tomie pokazują, jak różnorodny był sposób relacjonowania czasów Zagłady. Jedni starali się nadać swoim zapiskom możliwie obiektywny charakter, przedstawiając jedynie konkretne wydarzenia, inni nie potrafili lub nie chcieli skrywać swoich emocji i doznań.
Book Reviews by Katarzyna Person
Najobszerniejszym dokumentem jest dziennik Abrahama Lewina, należącego do grona najbliższych współpracowników Emanuela Ringelbluma. Zachowały się również zapiski innych członków Oneg Szabat, np. Jechiela Górnego, Eliasza Gutkowskiego, Menachema Mendela Kohna, Sz. Szajnkindera, Mordechaja Szwarcbarda, Nechemiasza Tytelmana. Dla losów Archiwum Ringelbluma niezwykle ważne są zapiski Dawida Grabera i Nachuma Grzywacza, rejestrujące dramatyczny przebieg zakopywania (na przełomie lipca i sierpnia 1942 r.) pierwszej części ARG.
Prezentowane relacje poświęcone są głównie gettu warszawskiemu, ale nie brakuje w nich opisu wydarzeń rozgrywających się poza stolicą. Teksty zebrane w tym tomie pokazują, jak różnorodny był sposób relacjonowania czasów Zagłady. Jedni starali się nadać swoim zapiskom możliwie obiektywny charakter, przedstawiając jedynie konkretne wydarzenia, inni nie potrafili lub nie chcieli skrywać swoich emocji i doznań.
Edited by Andrea Pető, Louise Hecht, and Karolina Krasuska. Warsaw: Instytut Badán Literackich PAN, 2015. 268 pp.