تمیز
ظاهر
فارسی
[ویرایش]گونههای دیگر نوشتاری
[ویرایش]ریشه لغت
[ویرایش]- عربی
آوایش
[ویرایش]- /تَمیز/
صفت
[ویرایش]تمیز
- پاکیزه، پاک.
- (گفتگو): بینقص، کامل.
مصدر متعدی
[ویرایش]- تشخیص دادن، فرق گذاشتن، جدا کردن دو یا چند چیز مختلف از یکدیگر، بازشناختن.
مصدر لازم
[ویرایش]تَمَیُّز
- جدا شدن، فرق یافتن.
––––
برگردانها
[ویرایش]ترجمهها | ||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
|
منابع
[ویرایش]- فرهنگ لغت معین
- فرهنگ بزرگ سخن