Vassiliki Georgaka
Vassiliki D. Georgaka (Ph.D., M.Ed.)
Archaeologist working in the Ephorate of the Antiquities of the Athens City of the Hellenic Ministry of Culture and Sports
Archaeological Research
Participation in archaeological surveys and excavations in Greece and Cyprus:
National and Kapodistrian University of Athens: Historical center of Athens
Cyclades’ Ephorate of Antiquities: Archaic cemetery of Kamari- Santorini,
Ephorate of Antiquities of Crete: Poros, Knossos- Crete, École Française d’Athènes : Malia’s Palace- Crete
University of Cyprus: Paphos.
Work experience
Curator of the Acropolis Archaeological Site from 1997 till 2012. Since 2010 official responsible for the Acropolis Archaeological Site’s registration in the Unesco World Heritage List and for “The Heart of Ancient Athens” with the European Heritage Label since 2014. Work experience in the Acropolis Museum (new and old one), Paul & Alexandra Kanellopoulou Museum (new and old one), Center of the Acropolis Studies, Archaeological Museum of National and Kapodistrian University of Athens, Archaeological Museum in Santorini (new and old one), National War Museum in Athens.
Scientific interests
Archaic terracottas from the Athenian Acropolis, Mycenaean pottery from the Athenian Acropolis
Professional Affiliations:
Member of the Committee for the Educational and Cultural Action (CECA) of the International Council of Museums (ICOM) since 1989 and the “Friends of the Acropolis” since 1993.
Supervisors: Ismene-Aliki Trianti
Archaeologist working in the Ephorate of the Antiquities of the Athens City of the Hellenic Ministry of Culture and Sports
Archaeological Research
Participation in archaeological surveys and excavations in Greece and Cyprus:
National and Kapodistrian University of Athens: Historical center of Athens
Cyclades’ Ephorate of Antiquities: Archaic cemetery of Kamari- Santorini,
Ephorate of Antiquities of Crete: Poros, Knossos- Crete, École Française d’Athènes : Malia’s Palace- Crete
University of Cyprus: Paphos.
Work experience
Curator of the Acropolis Archaeological Site from 1997 till 2012. Since 2010 official responsible for the Acropolis Archaeological Site’s registration in the Unesco World Heritage List and for “The Heart of Ancient Athens” with the European Heritage Label since 2014. Work experience in the Acropolis Museum (new and old one), Paul & Alexandra Kanellopoulou Museum (new and old one), Center of the Acropolis Studies, Archaeological Museum of National and Kapodistrian University of Athens, Archaeological Museum in Santorini (new and old one), National War Museum in Athens.
Scientific interests
Archaic terracottas from the Athenian Acropolis, Mycenaean pottery from the Athenian Acropolis
Professional Affiliations:
Member of the Committee for the Educational and Cultural Action (CECA) of the International Council of Museums (ICOM) since 1989 and the “Friends of the Acropolis” since 1993.
Supervisors: Ismene-Aliki Trianti
less
Related Authors
Jaimee Uhlenbrock
SUNY: New Paltz
Sara Maria Rapp
Albert-Ludwigs-Universität Freiburg
Jonas Jakob Krasel
Albert-Ludwigs-Universität Freiburg
Rudolf Känel
University of Basel
Helene Aurigny
Aix-Marseille University
Benjamin Engels
Christian-Albrechts-Universität zu Kiel
Uploads
Papers by Vassiliki Georgaka
l’Acropole d’Athènes, elles ont été reconnues parmi d’autres découvertes « exhumées » dans les réserves de l’ancien musée
de l’Acropole pendant sa période de réaménagement en 1989-1992. Un autre groupe de 105 figurines faites à la main avec des
caractéristiques morphologiques similaires a été découvert dans le sanctuaire de la nymphe pendant les années 1955-1960 lors
de fouilles à grande échelle de G. Meliades sur le versant sud de la colline de l’Acropole.
Ces figurines sont des exemples principalement représentatifs de l’art du modelage attique et constituent une consécration
populaire commune dans les sanctuaires de l’Acropole et de ses environs, en particulier ceux voués au culte des divinités
féminines du milieu du VIIe s. av J.-C. à la fin des guerres médiques. Leurs caractéristiques morphologiques générales ainsi que
le pétrissage de l’argile, la confection de la figure, la couche de préparation contenant du kaolin, la cuisson et l’application d’un
décor polychrome peint sont minutieusement et abondamment présentés dans l’article.
A less known and less studied coroplastic type of the Archaic period is the Archaic handmade terracotta figurines. On the
Athenian Acropolis Hill, they were recognized among other findings “unearthed” from the Old Acropolis Museum storerooms
during its rearrangement period in 1989-1992. Another group of 105 handmade ones with similar morphological characteristics
has been unearthed from the Sanctuary of the Nymph between the years 1955-60 during G. Meliades large scale excavations at
the south slope of the Acropolis Hill.
These figurines are essentially representative examples of the Attic handmade coroplastic art and constitute a common popular
dedication in the sanctuaries of the Acropolis and its surroundings especially the ones worshiping female deities from the
middle of the 7th century BCE to the Persian Wars’ end. Their general morphological characteristics as well as the kneading
of the clay, the fashioning of the figure, the covering with a kaolin suspension, the firing and the application of a painted
polychrome decoration are elaborately and extensively presented in the article.
Thesis Chapters by Vassiliki Georgaka
Conference Presentations by Vassiliki Georgaka
Οι τόποι εύρεσης τους, αποθέτες, δίπλα ή μέσα στους χώρους των ιερών, αποδεικνύουν την αναθηματική χρήση τους. Το πλήθος, η αυστηρή- στην πλειονότητα τους- ομοιομορφία των μορφολογικών χαρακτηριστικών, καθώς και η πρόχειρη ποιότητα εργασίας, δηλώνουν την ταυτότητα του αναθήματος και του αναθέτη. Πρόκειται για αναθήματα ευρείας κοροπλαστικής παραγωγής που απευθύνονται στα ευρύτερα κοινωνικά στρώματα της εποχής, χωρίς να μπορούμε να διακρίνουμε εάν το ανάθημα απεικονίζει τον αναθέτη ή τη θεότητα, ούτε εάν η ανάθεση συσχετιζόταν με το φύλο του αναθέτη.
Το είδος αυτό της χειροποίητης κοροπλαστικής παραγωγής έχει καταρχήν μεγάλη γεωγραφική έκταση καλύπτοντας τον Ελλαδικό χώρο, αλλά και μεγάλη χρονική διάρκεια, εφόσον εκτείνεται από τα τέλη του 7ου έως τον πρώιμο 5ο αι. π.Χ., αποδεικνύοντας έτσι και τους αργούς εξελικτικούς ρυθμούς που ακολούθησε.
l’Acropole d’Athènes, elles ont été reconnues parmi d’autres découvertes « exhumées » dans les réserves de l’ancien musée
de l’Acropole pendant sa période de réaménagement en 1989-1992. Un autre groupe de 105 figurines faites à la main avec des
caractéristiques morphologiques similaires a été découvert dans le sanctuaire de la nymphe pendant les années 1955-1960 lors
de fouilles à grande échelle de G. Meliades sur le versant sud de la colline de l’Acropole.
Ces figurines sont des exemples principalement représentatifs de l’art du modelage attique et constituent une consécration
populaire commune dans les sanctuaires de l’Acropole et de ses environs, en particulier ceux voués au culte des divinités
féminines du milieu du VIIe s. av J.-C. à la fin des guerres médiques. Leurs caractéristiques morphologiques générales ainsi que
le pétrissage de l’argile, la confection de la figure, la couche de préparation contenant du kaolin, la cuisson et l’application d’un
décor polychrome peint sont minutieusement et abondamment présentés dans l’article.
A less known and less studied coroplastic type of the Archaic period is the Archaic handmade terracotta figurines. On the
Athenian Acropolis Hill, they were recognized among other findings “unearthed” from the Old Acropolis Museum storerooms
during its rearrangement period in 1989-1992. Another group of 105 handmade ones with similar morphological characteristics
has been unearthed from the Sanctuary of the Nymph between the years 1955-60 during G. Meliades large scale excavations at
the south slope of the Acropolis Hill.
These figurines are essentially representative examples of the Attic handmade coroplastic art and constitute a common popular
dedication in the sanctuaries of the Acropolis and its surroundings especially the ones worshiping female deities from the
middle of the 7th century BCE to the Persian Wars’ end. Their general morphological characteristics as well as the kneading
of the clay, the fashioning of the figure, the covering with a kaolin suspension, the firing and the application of a painted
polychrome decoration are elaborately and extensively presented in the article.
Οι τόποι εύρεσης τους, αποθέτες, δίπλα ή μέσα στους χώρους των ιερών, αποδεικνύουν την αναθηματική χρήση τους. Το πλήθος, η αυστηρή- στην πλειονότητα τους- ομοιομορφία των μορφολογικών χαρακτηριστικών, καθώς και η πρόχειρη ποιότητα εργασίας, δηλώνουν την ταυτότητα του αναθήματος και του αναθέτη. Πρόκειται για αναθήματα ευρείας κοροπλαστικής παραγωγής που απευθύνονται στα ευρύτερα κοινωνικά στρώματα της εποχής, χωρίς να μπορούμε να διακρίνουμε εάν το ανάθημα απεικονίζει τον αναθέτη ή τη θεότητα, ούτε εάν η ανάθεση συσχετιζόταν με το φύλο του αναθέτη.
Το είδος αυτό της χειροποίητης κοροπλαστικής παραγωγής έχει καταρχήν μεγάλη γεωγραφική έκταση καλύπτοντας τον Ελλαδικό χώρο, αλλά και μεγάλη χρονική διάρκεια, εφόσον εκτείνεται από τα τέλη του 7ου έως τον πρώιμο 5ο αι. π.Χ., αποδεικνύοντας έτσι και τους αργούς εξελικτικούς ρυθμούς που ακολούθησε.